biuro polityczne

  • polit.  zbiorowy organ kierowniczy partii komunistycznej, zazwyczaj sprawujący władzę w państwie rządzonym przez tę partię
  • W odniesieniu do konkretnych organów zapisywane wielkimi literami: Biuro Polityczne.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    działalność polityczna

  • synonimy:  politbiuro
    • Biuro Polityczne KC PZPR, KPZR
    • biuro polityczne obraduje
      członek; obrady; posiedzenie; uchwała biura politycznego
  • Nastąpiło wprawdzie zjednoczenie kierownictwa partii i aparatu przymusu, co oznaczało konkretnie, że w Biurze Politycznym partii zasiadał także szef Bezpieczeństwa czy wojska, ale Radkiewicz nie stał ponad partią, Biuro Polityczne nim kierowało.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985

    Gdy rosyjskie biuro polityczne wstrzymało finansowanie projektu, inżynierowie rzutem na taśmę w listopadzie 1988 roku wystrzelili niedokończony prom.

    źródło: NKJP: Marcin Bójko: Kosmiczna ruletka, Ozon nr 1, 2005

    [...] centrum władzy znajdowało się nadal w Biurze Politycznym KC PZPR i w podległych mu wydziałach KC, mających w praktyce większe znaczenie niż odpowiednie ministerstwa.

    źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994

    Na czele pozostałych delegacji z europejskich państw rządzonych przez komunistów, co było znamienne dla późniejszego rozwoju stosunków Pekinu z Moskwą, nie przybyli pierwsi sekretarze partii, lecz jedynie członkowie biur politycznych.

    źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    n2, odmienny: biuro, polityczne
Data ostatniej modyfikacji: 19.08.2018