-
1.b
książk. cecha czegoś, co świadczy o czyimś łagodnym usposobieniu, szczerości i życzliwości -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: dobroduszność
poczciwość
-
Piękny portret. Przyciąga spokój i dobrotliwość twarzy. Zwróciłem również uwagę na kota, który w tej scenie jest wspaniałym uzupełnieniem.
źródło: Internet: aparaty.tradycyjne.net
Papież Franciszek natomiast konsekwentnie, z dobrotliwością i radością w głosie przypomina wiernym o potrzebie pomocy bliźnim [...].
źródło: Internet: chwalmyboga.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dobrotliwość
dobrotliwości
D. dobrotliwości
dobrotliwości
C. dobrotliwości
dobrotliwościom
B. dobrotliwość
dobrotliwości
N. dobrotliwością
dobrotliwościami
Ms. dobrotliwości
dobrotliwościach
W. dobrotliwości
dobrotliwości
Inne uwagi
Zwykle lp