kusznik
-
w dawnych wiekach: żołnierz strzelający z kuszy - broni podobnej do łuku
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- kusznicy i łucznicy
-
Jeden ze skrytych na krużganku kuszników nie wytrzymał napięcia i wystrzelił okuty żelazem bełt, który gwizdnął niegroźnie nad głowami przybyszów.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
Długi łuk okazał się ówczesnym karabinem maszynowym. Jeden łucznik potrafił wypuścić w ciągu minuty 12-14 strzał, gdy kusznik tylko jedną.
źródło: NKJP: Marcin Zasada: Pokoju nigdy nie zawarto, Dziennik Zachodni, 2007-07-05
I wyszło podczas całej tej obławy, że kusza rzecz najlepsza w górach – zakończył – ale trochę łuczników też by się przydało. Żeby osłonili kuszników, kiedy ci napinają cięciwy i kładą bełty [...].
źródło: NKJP: Feliks W. Kres: Grombelardzka legenda, Esensja, 2009-08-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kusznik
kusznicy
ndepr kuszniki
depr D. kusznika
kuszników
C. kusznikowi
kusznikom
B. kusznika
kuszników
N. kusznikiem
kusznikami
Ms. kuszniku
kusznikach
W. kuszniku
kusznicy
ndepr kuszniki
depr -
Zob. kusza