-
pot.
osoba wykonująca ciężką pracę, często niedocenianą przez innych
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe
-
|
[...] wójt gminy Gorlice wie, że za biurkiem na telefon nie załatwi. Sam pędzi, innych gna, mobilizuje, mówią, harownik.
źródło: NKJP: (e): Boom inwestycyjny, Gazeta Krakowska, 2004-07-06
|
|
Jasiu jest typowym harownikiem na boisku i w głównej mierze to on dogrywał piłki do swoich partnerów, ale często sam także potrafił celnie przymierzyć.
źródło: NKJP: Trener zapowiada zmiany, Dziennik Polski, 2001-03-23
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
harownik
|
harownicy
|
ndepr |
harowniki
|
depr |
| D. |
harownika
|
harowników
|
|
| C. |
harownikowi
|
harownikom
|
|
| B. |
harownika
|
harowników
|
|
| N. |
harownikiem
|
harownikami
|
|
| Ms. |
harowniku
|
harownikach
|
|
| W. |
harowniku
|
harownicy
|
ndepr |
harowniki
|
depr |
CHRONOLOGIZACJA:
1926,
Prace filologiczne, Tomy 10-11, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 31.07.2017