-
2.
książk. rozległy, pusty teren -
- rzadziej rozłoga
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu -
Stado kur, żerujących dotychczas niefrasobliwie na rozłogu, biegło na łeb na szyję w stronę chaty kuchennej, popędzane przez Fulbejkę.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962
Gdy w kilkanaście lat po wojnie wąskotorówkę zlikwidowano, Dworzec Południowy oddalił się od miasta jeszcze bardziej. Straszył wśród smutku mazowieckich rozłogów, ożywiając się jedynie w letnie weekendy [...].
źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Dworzec Południowy, Kultura nr 6, 1978
Minąłem w pędzie kępę krzywych wierzb na piaszczystym rozłogu.
źródło: NKJP: Jan Rutkiewicz: Ostland, Akant, 2007-02
Z drżącym sercem wjechałem na trawiaste rozłogi.
źródło: Adam Bahdaj: W stronę Kansas City (pl.scribd.com)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozłóg
rozłogi
D. rozłogu
rozłogów
C. rozłogowi
rozłogom
B. rozłóg
rozłogi
N. rozłogiem
rozłogami
Ms. rozłogu
rozłogach
W. rozłogu
rozłogi
-
Od: przedrostkowego czasownika rozłożyć ; zob. łożyć , lec