wstrętnie
-
w sposób, który budzi wstręt - stan psychiczny wywołany czymś bardzo nieprzyjemnym, objawiający się mdłościami lub silną i trudną do pokonania niechęcią do kontaktu z tym
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: obrzydliwie I
paskudnie
-
- wstrętnie pachnąć, zachować się
-
[...] nagle jakaś opowieść z przeszłości uprzytamnia mi, jak wstrętnie czy wręcz nieludzko ta sama osoba potrafiła zachowywać się jeszcze niedawno.
źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni : proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994
Ponieważ pogoda dopisała inaczej - mżyło, wiało i w ogóle było wstrętnie - odbiło się to również na liczbie gości i samych gościach.
źródło: NKJP: Winorwanie, Brukowiec Ochlański, 2003
Równie przeklęta nienawiść, tam i tutaj, ukazała ohydną gębę. Choć teraz było jeszcze wstrętniej. Co miało wyniknąć z dominacji takich uczuć nad ludzkimi poczynaniami?
źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008
Jest bardziej śmierdzący i odrażający, więc jeśli alkohol pachnie jak alkohol, ale bardziej wstrętnie, to lepiej tego nie pić.
źródło: Internet: forum.ox.pl
Trzewik omal nie dotykał wstrętnie rozwalonej głowy zabitego.
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957
-
część mowy: przysłówek
stopień równy wstrętnie
stopień wyższy wstrętniej
-
Zob. wstręt