uczesać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przeciągając po włosach grzebieniem lub szczotką, rozplątać je, wygładzić i ułożyć w odpowiedni sposób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

antonimy:

potargać
rozwichrzyć
zburzyć
zwichrzyć

	Wyspawszy się do woli w krzakach, stryj wykąpał się w strumieniu, starannie uczesał włosy, włożył garnitur, strzepnął ze spodni źdźbło trawy i powędrował przed siebie. źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996
	Podeszła bliżej i podała mu grzebień. - Uczeszesz mnie? - spytała. Próbował rozczesać te skołtunione loki, ale w żaden sposób mu się nie udawało. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: czyściec, 1992
	Nie mogę się umyć, nie mogę się przebrać ani uczesać włosów. źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993
	Najpierw uczesz włosy szczotką, aby dodać fryzurze objętości i połysku. Warto też po umyciu nałożyć na nie serum albo odżywkę wygładzającą. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uczesałem +(e)m uczesał	uczesałam +(e)m uczesała	uczesałom +(e)m uczesało	uczesaliśmy +(e)śmy uczesali	uczesałyśmy +(e)śmy uczesały
2 os.	uczesałeś +(e)ś uczesał	uczesałaś +(e)ś uczesała	uczesałoś +(e)ś uczesało	uczesaliście +(e)ście uczesali	uczesałyście +(e)ście uczesały
3 os.	uczesał	uczesała	uczesało	uczesali	uczesały

bezosobnik: uczesano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uczeszmy
2 os.	uczesz	uczeszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uczesałbym bym uczesał	uczesałabym bym uczesała	uczesałobym bym uczesało	uczesalibyśmy byśmy uczesali	uczesałybyśmy byśmy uczesały
2 os.	uczesałbyś byś uczesał	uczesałabyś byś uczesała	uczesałobyś byś uczesało	uczesalibyście byście uczesali	uczesałybyście byście uczesały
3 os.	uczesałby by uczesał	uczesałaby by uczesała	uczesałoby by uczesało	uczesaliby by uczesali	uczesałyby by uczesały

bezosobnik: uczesano by

bezokolicznik: uczesać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uczesawszy

gerundium: uczesanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uczesany

odpowiednik aspektowy: czesać

Rz [sub]osobowy/sub]

+

uczesać

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. czesać