suflet

  • kulin.  potrawa z żółtek, ubitej piany z białek i owoców, warzyw lub mięsa, zapiekana w piekarniku
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy

  • Rankiem nastawiłem suflet z jeżynami. Przechodząc przez kuchnię, Pani E. otworzyła na chwilę drzwiczki pieca, w wyniku czego suflet opadł.

    źródło: NKJP: Michał Komar: Wtajemniczenia, 2009

    Gotowy suflet ma być nie tylko złotobrązowy z wierzchu, ale i suchy w środku, co sprawdzamy, przebijając go zapałką albo wykałaczką. Podajemy natychmiast po wyjęciu z piekarnika.

    źródło: NKJP: Kurt Scheller: Zmora kucharza, kaprys smakosza, Gazeta Wyborcza, 1998-10-16

    Zamówiła kieliszek czerwonej sophii i dwa suflety z wątróbek w ryżu.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Miasto szklanych słoni, 2010

    Jakie suflety na kruchym cieście z konfiturami malinowymi, różowe i złote po wierzchu - ach, jakie to były suflety!

    źródło: NKJP: Monika Żeromska: Wspomnienia, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. suflet
    suflety
    D. sufletu
    sufletów
    C. sufletowi
    sufletom
    B. suflet
    suflety
    N. sufletem
    sufletami
    Ms. suflecie
    sufletach
    W. suflecie
    suflety
  • fr. (omelette) soufflé (dosł.) 'nadmuchany (omlet)'

    We współczesnym języku francuskim  soufflé  jest urzeczownikowionym imiesłowem od czasownika  souffler  'dmuchać, dąć, nadymać'. W wyrazie polskim wygłosowe -t jest wtórne, wywołane wpływem innych zapożyczeń, takich jak np.  kajet .

CHRONOLOGIZACJA:
1893, SJPDor
Data ostatniej modyfikacji: 28.06.2016