-
1.
muz. utwór instrumentalny składający się z kilku odrębnych części, różniących się charakterem i rytmem -
[słita]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
- suita orkiestrowa; D-dur
- suita Bacha
- część suity
-
Toruńska Orkiestra Symfoniczna pod batutą Piotra Sułkowskiego zaprezentuje suitę do baletu „Dziadek do orzechów” Piotra Czajkowskiego.
źródło: NKJP: (WG): Toruńscy symfonicy dadzą mikołajkowy koncert, Gazeta Pomorska, 009-12-04
„Krywań, Krywań” to dwudziestominutowa suita utrzymana w konwencji – jak to się wówczas mawiało – rocka symfonicznego.
źródło: NKJP: Włodzimierz Jurasz: Emersoni znad Wisły, Gazeta Krakowska, 2005-11-19
Każdą z sześciu części suity Ravel dedykował jednemu z przyjaciół poległych w czasie I wojny światowej, dlatego też pogodne miniatury poprzeplatane są akcentami o bardziej nostalgicznym charakterze.
źródło: NKJP: (MSZ): Koncerty symfoniczne, Gazeta Krakowska, 2007-04-13
Wcześniej z utworów Bacha nagrywałem suity czy partity, które składają się z tańców, więc pewne zasady ich wykonywania są niejako dane z góry.
źródło: NKJP: Dorota Szwarcman: Nie maltretować Chopina, Polityka, 2003-05-17
Ten fenomenalny artysta zaprezentował wszystkie sześć suit na wiolonczelę solo J. S. Bacha - doskonałą syntezę najważniejszych tańców epoki baroku.
źródło: NKJP: Tadeusz Płatek: Misteria minima, Gazeta Krakowska, 2004-04-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. suita
suity
D. suity
suit
C. suicie
suitom
B. suitę
suity
N. suitą
suitami
Ms. suicie
suitach
W. suito
suity
-
+ suita + (JAKA) + (do CZEGO)+ suita + (JAKA) + (na CO) -
fr. suite
z łac. lud. *sequita 'następstwo'