sunnizm
-
rel. odłam islamu, który na równi z Koranem traktuje sunnę oraz uznaje wszystkich kalifów do 1258 r. za prawowitych następców Mahometa
-
Ms. lp wymawiany: [sunniźmie] lub [sunnizmie].
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
Przejęcie rządów przez Umajjadów wiązało się z wielkim konfliktem w islamie i jego podziałem na dwie gałęzie - akceptujący aktualną władzę sunnizm i przeciwstawiający się jej szyizm, zgodnie z którym kalifami mogą być jedynie spokrewnieni z Mahometem Alidzi.
źródło: NKJP: Internet
W przeciwieństwie do rozczłonkowanego i podporządkowanego władzy świeckiej sunnizmu kler szyicki stworzył niezależną od państwa strukturę, w dużej mierze zresztą dzięki samym szachom.
źródło: NKJP: Marek Kęskrawiec: Czwarty pożar Teheranu, 2010
Arabia Saudyjska promuje wyrosły z sunnizmu ruch wahabitów. - Wahabici wychodzą z założenia, iż dysponują jedynym prawdziwym odczytaniem Koranu i mają prawo zabijania nie tylko żydów, chrześcijan czy buddystów, ale również innych muzułmanów, nawet sunnitów!
źródło: NKJP: Jędrzej Winiecki: Azer wchodzi do meczetu, Polityka, 2007-06-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sunnizm
sunnizmy
D. sunnizmu
sunnizmów
C. sunnizmowi
sunnizmom
B. sunnizm
sunnizmy
N. sunnizmem
sunnizmami
Ms. sunnizmie
sunnizmach
W. sunnizmie
sunnizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
może ang. Sunnism
z ar. sunna 'prawo, obyczaj, sposób postępowania'