sura
-
rel. rozdział Koranu
-
Zapisywane również wielką literą.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
hiperonimy: rozdział
-
- sury Koranu
- sura mówi
-
Treść Sury 6 brzmiała wyraźnie: „Nie ma zwierząt na ziemi ani ptaków latających na skrzydłach, które by nie tworzyły społeczności podobnych do naszych”.
źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010
W Koranie możemy przeczytać: „A kto zabije wierzącego naumyślnie, to zapłatą dla niego będzie Gehenna, gdzie będzie przebywał wiecznie. Bóg rozgniewał się na niego i przeklął go, i przygotował dla niego karę ogromną” (sura “Kobiety” w. 93).
źródło: NKJP: Rafał Berger: Refleksje po śmierci dyktatora, Akant, 2007-02
- Ale wierz mi, ojcze Kazimierzu, zaprawdę tym, którzy nie wierzą, jest wszystko jedno, czy ich ostrzegasz, czy nie ostrzegasz, oni i tak nie uwierzą. Koran, sura druga, werset szósty.
źródło: NKJP: Marcin Wroński: Officium Secretum: pies pański, 2010
Dlaczego o Jerozolimę walczył Saladyn, skoro nazwy miasta nie wymienia żadna sura Koranu?
źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Izrael już nie frunie, 2006
Koran zawiera przepisy dogmatyczne, kultowe i rytualne, a także przepisy prawa cywilnego i karnego oraz nakazy moralne. Składa się ze stu czternastu sur, czyli rozdziałów dzielących się na wersety zwane aja.
źródło: NKJP: Witold Tyloch: Dzieje ksiąg Starego Testamentu: szkice z krytyki biblijnej, 1981
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sura
sury
D. sury
sur
C. surze
surom
B. surę
sury
N. surą
surami
Ms. surze
surach
W. suro
sury
-
ar. sūra
z hebr. šúrā 'rząd oliwek lub winorośli; rząd, porządek, norma'