sura

  • rel.  rozdział Koranu
  • Zapisywane również wielką literą.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    wyznania: zasady i prawdy wiary

  • hiperonimy:  rozdział
    • sury Koranu
    • sura mówi
  • Treść Sury 6 brzmiała wyraźnie: „Nie ma zwierząt na ziemi ani ptaków latających na skrzydłach, które by nie tworzyły społeczności podobnych do naszych”.

    źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010

    W Koranie możemy przeczytać: „A kto zabije wierzącego naumyślnie, to zapłatą dla niego będzie Gehenna, gdzie będzie przebywał wiecznie. Bóg rozgniewał się na niego i przeklął go, i przygotował dla niego karę ogromną” (sura “Kobiety” w. 93).

    źródło: NKJP: Rafał Berger: Refleksje po śmierci dyktatora, Akant, 2007-02

    - Ale wierz mi, ojcze Kazimierzu, zaprawdę tym, którzy nie wierzą, jest wszystko jedno, czy ich ostrzegasz, czy nie ostrzegasz, oni i tak nie uwierzą. Koran, sura druga, werset szósty.

    źródło: NKJP: Marcin Wroński: Officium Secretum: pies pański, 2010

    Dlaczego o Jerozolimę walczył Saladyn, skoro nazwy miasta nie wymienia żadna sura Koranu?

    źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Izrael już nie frunie, 2006

    Koran zawiera przepisy dogmatyczne, kultowe i rytualne, a także przepisy prawa cywilnego i karnego oraz nakazy moralne. Składa się ze stu czternastu sur, czyli rozdziałów dzielących się na wersety zwane aja.

    źródło: NKJP: Witold Tyloch: Dzieje ksiąg Starego Testamentu: szkice z krytyki biblijnej, 1981

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. sura
    sury
    D. sury
    sur
    C. surze
    surom
    B. surę
    sury
    N. surą
    surami
    Ms. surze
    surach
    W. suro
    sury
  • ar. sūra

    z hebr. šúrā 'rząd oliwek lub winorośli; rząd, porządek, norma'

CHRONOLOGIZACJA:
1856, G. Zieliński, "Stepy", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 15.02.2017