-
2.
dawne męskie okrycie wierzchnie podobne do płaszcza -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
rodzaje i części ubrań -
- czarny; długi surdut
-
Kierownik literacki ubrany był dziwnie. W szare bryczesy, długie buty ze sprzączkami i w czarny, sukienny, zupełnie surowy surdut, zapinany wysoko pod szyją.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Siostry Wadkowskie wynajęły izbę u sołtysa. Miał duży dom, nosił się po „ślachecku”, chadzając w długim, zapinanym na pętle surducie z olbrzymimi, skórzanymi guzami.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Chasyd w staromodnym surducie, w czarnych pończochach i w lisiej czapie; za chwilę zapadnie piątkowy zmrok, początek szabatu.
źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Izrael już nie frunie, 2006
Kiedyś Courbet walczył o prawo malowania rzeczy potocznych - ludzi w surdutach, chłopskiego pogrzebu, rzemieślników, pracy.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Legendy nowoczesności: eseje okupacyjne, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. surdut
surduty
D. surduta
surdutów
C. surdutowi
surdutom
B. surdut
surduty
N. surdutem
surdutami
Ms. surducie
surdutach
W. surducie
surduty
-
fr. surtout 'odzienie wierzchnie'
Złożenie wyrazów sur 'na' (< łac. super) i tout 'wszystko' (< łac. totum).