synkopa

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. w języku

  • 2.

    jęz.  zjawisko fonetyczne polegające na zaniku nieakcentowanej samogłoski lub całej sylaby wewnątrz wyrazu
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

  • Synkopa jest jednym z naturalnych procesów ewolucji językowej, stanowiąc środek ułatwiający adaptację artykulacji słów do struktury fonologicznej określonego języka i współwystępując z innymi typowymi transformacjami jak: metateza, apokopa, epenteza.

    źródło: Internet: ozkultura.pl

    Słowa, które po synkopie są jednosylabowe, otrzymują akcent akutowy.

    źródło: Internet:woofla.pl/tag/jezyk-szwedzki/

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. synkopa
    synkopy
    D. synkopy
    synkop
    C. synkopie
    synkopom
    B. synkopę
    synkopy
    N. synkopą
    synkopami
    Ms. synkopie
    synkopach
    W. synkopo
    synkopy
  • fr. syncope

    z gr. synkopḗ 'ścięcie; skrócenie, skrót (wyrazu)'