synkretyzm

Chińczycy chętnie łączyli różne wątki konfucjanizmu, taoizmu i buddyzmu, dzięki temu mogli jednocześnie je „wyznawać”. Synkretyzm był zatem czymś typowym.

źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia powszechna. Wiek XIX, 2008

Bhagawadgita jest wielką syntezą myśli, najwspanialszym dowodem synkretyzmu ideowego, tak charakterystycznego dla całej tradycji Indii. Widać w niej wpływ hymnów wedyjskich, zwłaszcza tych, które nakazują wielbić jednego Boga, oraz monizmu „Upaniszad” i ich spekulacji metafizycznych.

źródło: NKJP: Marta Kudelska: Hinduizm - jedność w różnorodności, 2006

Łączono także wszelkiego rodzaju przeciwstawne konwencje stylistyczne i gatunkowe oraz techniki dramaturgiczne. Tego rodzaju synkretyzm i niedostosowanie kompozycji do wymogów technicznych widowiska teatralnego sprawiło, że dramaty romantyczne miały charakter niesceniczny.

źródło: NKJP: Internet

Następstwem rozpowszechnienia sportu w skali światowej (m.in. dzięki mediom) jest synkretyzm obyczajowy (czyli mechaniczne połączenie ze sobą obyczajów wywodzących się z odmiennych kultur).

źródło: NKJP: Halina Zdebska: Istota i wartości zespołowych gier sportowych, 2008

Bank, w którym ciocia miała konto, urządzony był w stylu podhalańskiego synkretyzmu schyłku dwudziestego wieku. Parter solidnej, przedwojennej mieszczańskiej kamienicy udawał ni to karczmę, ni to świetlicę regionalną.

źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010