szabrownictwo
-
pejorat. przywłaszczanie sobie rzeczy porzuconych przez właścicieli, którzy musieli opuścić miejsce pobytu w związku z działaniami wojennymi, klęskami żywiołowymi albo z innych powodów
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
synonimy: szaber
-
Tworzeniu się polskiego życia społecznego towarzyszyły spustoszenia i zniszczenia, trupy ludzi i zwierząt, porzucona broń i amunicja, niewypały. Prawdziwą klęską społeczną tego czasu było szabrownictwo.
źródło: NKJP: Archiwalia. Pierwszy powojenny statut miasta Żary, Kronika Ziemi Żarskiej nr 1, 1998
Szabrownictwem zajmują się również kilkunastoletnie wyrostki. Ich najczęściej można spotkać na górnych kondygnacjach i na dachu, z którego zdzierają blachę.
źródło: NKJP: (EM): Ukraść co się da, Express Ilustrowany, 2003-03-18
Były żołnierz izraelski opowiedział w niedzielę w programie radiowym o tym, jak wojsko izraelskie dopuszczało się szabrownictwa podczas wiosennej ofensywy na obszarach palestyńskich.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szabrownictwo
szabrownictwa
D. szabrownictwa
szabrownictw
C. szabrownictwu
szabrownictwom
B. szabrownictwo
szabrownictwa
N. szabrownictwem
szabrownictwami
Ms. szabrownictwie
szabrownictwach
W. szabrownictwo
szabrownictwa
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Od: szaber (czynność, łup)