-
2.
w dawnej Polsce: osoba zarządzająca spiżarnią lub majątkiem w imieniu właściciela -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
synonimy: klucznik
-
Przyprawy egzotyczne podlegały na dworach ścisłemu zarachowaniu. Możni kupowali je hurtowo od kupców, ale żeby ich użyć, trzeba było zwrócić się do szafarza, czyli zarządcy spiżarni. Ten wydawał przyprawy kuchmistrzowi, który to z kolei pilnował kucharzy czy wykorzystują je odpowiednio.
źródło: NKJP: Rozmawiał Adam Willma: Polak lubił popieprzyć, Gazeta Pomorska, 2009-12-24
Świątynnego szafarza, co nie chciał klucza od szkatuły wydać, ogniem przypiekaliśmy tak długo, aż wydał, ale darowaliśmy życiem, bo miły był staruszek, zawsze życzliwy i dobry.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
Na Wielkiego Mistrza Bractwa Rycerskiego w Bytowie ponownie wybrano Daniela Strojka. Jego panowanie będzie trwało rok. Wybrano również nową radę bractwa. Skarbnikiem został Rafał Motyka, a szafarzem Elżbieta Trznadel.
źródło: NKJP: (ll): Rycerskie wybory, Dziennik Bałtycki, 2011
To oni przetrząsają to, co zostało z wywiezionej do Lwowa i spalonej tam klasztornej biblioteki, żeby znaleźć zapiski szafarzy, którzy skrupulatnie notowali, że na kolację, którą wydał tu książę biskup dla swych dostojnych gości, kupiono tyle a tyle tego to a tego.
źródło: NKJP: Marta Bosak: Utuczyć ojca Leona, Gazeta Krakowska, 2007-06-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szafarz
szafarze
D. szafarza
szafarzy
C. szafarzowi
szafarzom
B. szafarza
szafarzy
N. szafarzem
szafarzami
Ms. szafarzu
szafarzach
W. szafarzu
szafarze
-
śr.-w.-niem. schaffaere
Por. niem. schaffen 'porządkować'