-
2.
pot. młody i niedoświadczony mężczyzna -
Używane zwykle dla wyrażenia niechęci mówiącego
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
dorastanie i dojrzałość -
Jasieńku, jesteś, kurna, wzruszający. Siedzisz pół dnia na zadupiu, gówno widziałeś i myślisz, że żeś wszystkie rozumy zeżarł! - wsiadł na szczawia.
źródło: NKJP: Robert Urbański; Jacek Kondracki: Operacja „Dunaj”, 2009
Niestety będąc tam na miejscu ma chłopak pecha: nie był, jak dotąd, w niewoli. Mało tego: on nie był, a dwa dziennikarskie szczawie - były.
źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Trafić w Saddama, Polityka, 2003-04-19
Chciałbym zwrócić uwagę zwłaszcza tym, którzy takich argumentów używają, że jak patrzyłem na osoby wypowiadające te słowa, to mają około dwudziestu pięciu lat. Więc dla mnie – czterdziestolatka – to są szczawie.
źródło: NKJP: Marek Miketa: Jeszcze nie graliśmy w Rybniku, Tygodnik Rybnicki, 2008-03-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szczaw
szczawie
D. szczawia
szczawiów
C. szczawiowi
szczawiom
B. szczawia
szczawiów
N. szczawiem
szczawiami
Ms. szczawiu
szczawiach
W. szczawiu
szczawie
-
psł. *sьčavъ(jь) 'wydzielający z siebie ciecz, sok' > 'roślina wydzielająca sok; szczaw'
Urzeczownikowiony (za pomocą przyrostka *-jь) pierwotny przymiotnik *sьčavъ; zob. szczać