-
1.
zakładany przez zakonników na habit długi, prostokątny kawałek sukna z okrągłym otworem na środku, okrywający piersi i plecy -
Używane w nazwach własnych, np. Bractwo Szkaplerza Karmelitańskiego, Bractwo Szkaplerza Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
- biały, brązowy, czarny szkaplerz; szkaplerz karmelitański
- habit ze szkaplerzem
- mieć szkaplerz
-
Trapiści noszą biały wełniany habit. Na niego nakładają czarny szkaplerz, czyli prostokątny kawał sukna z otworem na głowę, połączony z czarnym kapturem.
źródło: NKJP: Krystyna Jarząbek: Życie w milczeniu, Wiedza i Życie, 1996
1 stycznia 1572 r. papież Pius V usankcjonował istnienie Zakonu Braci Szpitalnych (bonifratrów) [...]. Strojem zakonnym stał się habit wraz z nałożonym na wierzch długim, sięgającym kolan, szkaplerzem.
źródło: NKJP: Marzena i Tadeusz Woźniakowie: Bonifratrzy, czyli dobrzy bracia, Trybuna Śląska, 2003-01-31
Ubrani w białe habity z czarnymi szkaplerzami mnisi nie tylko modlili się, ale dbali również o rozwój architektury i nowoczesnego na ówczesne czasy rolnictwa.
źródło: NKJP: Stanisław Zasada: Z jabłkiem bez koron, Gazeta Poznańska, 2004-11-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szkaplerz
szkaplerze
D. szkaplerza
szkaplerzy
C. szkaplerzowi
szkaplerzom
B. szkaplerz
szkaplerze
N. szkaplerzem
szkaplerzami
Ms. szkaplerzu
szkaplerzach
W. szkaplerzu
szkaplerze
-
łac. śred. scapularis (vestis) '(szata) noszona na plecach'