szlus

  • pot.  używane w celu oznajmienia, że ktoś powinien przestać coś robić lub mówić
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Muszę więc wykorzystać ten czas, by zrobić trochę porządków, bo od niedzieli szlus. Muszę popisać.

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Lewa, wspomnienie prawej, 2003

    Za dwa lata idę na emeryturę. Koniec. Szlus.

    źródło: NKJP: Człowiek do wszystkiego, Dziennik Polski, 2004-03-27

    Schodząc jeszcze niżej, zamierzał dotrwać tej chwili, kiedy organizm mówi szlus i nie przyjmuje już żadnego kieliszka wódki [...].

    źródło: NKJP: Eustachy Rylski: Po śniadaniu, 2009

    Przeszłość nie istnieje, nie ma nic, koniec, szlus, wszyscy won!

    źródło: NKJP: Wojcech Chmielewski: Brzytwa, 2008

  • część mowy: wykrzyknik

  • niem. Schluss

CHRONOLOGIZACJA:
1868, Gwiazdka cieszyńska, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 13.04.2018