wyćwiczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wykonując wielokrotnie określoną czynność, zdobyć lub udoskonalić jakąś umiejętność

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

pozaszkolne formy nauczania

synonimy:

wytrenować

wyćwiczyć cierpliwość, koncentrację, pamięć, silną wolę, jakąś umiejętność, umysł, jakąś technikę; jakąś postawę; głos, słuch; odruch, ruch, zręczność
wyćwiczyć do perfekcji
dobrze, doskonale, perfekcyjnie, świetnie wyćwiczyć
wyćwiczony krok, strzał; wyćwiczona odpowiedź; wyćwiczone ucho; wyćwiczony w boju, w walce

	Szkoła powinna dysponować kompletnie wyposażonymi pracowniami przedmiotowymi, gdzie uczeń będzie mógł zdobyte umiejętności wyćwiczyć. źródło: NKJP: Adk: Próba generalna, Nowiny Raciborskie, 2004-12-21
	Zawsze byłem człowiekiem dość nieśmiałym i skromnym, choć przez całe życie uchodziłem za bardzo pewnego siebie. To była postawa, którą sobie wyćwiczyłem. źródło: NKJP: Świat kłamstwa i ułudy, Dziennik Polski, 2001-12-28
	Mieli władzę i dysponowali pieniędzmi. A że byłam zawsze chętna do współpracy i milutka — mam to bardzo dobrze wyćwiczone — więc szybko stałam się ich ulubioną artystką. źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Korytarz, 2006
	Rzadko mamy do czynienia z jednolitym zapachem, najczęściej z mieszaniną, która wytwarza właściwie zupełnie nowy rodzaj zapachu, a dopiero przez odpowiednie wyćwiczenie zmysłu powonienia można oznaczone składniki [...] wywąchać. źródło: KWSJP: Krystyna Smoleń: Czym jest zapach, Wszechświat, 1958, nr 7-8
	Do chodu potem trafił, jak teraz mówi pół żartem, dzięki komunie, która obawiając się, że wyćwiczeni w judo chłopcy mogą włączać się do częstych wtedy demonstracji ulicznych przeciw władzy, postanowiła zlikwidować sekcję sportów walki. źródło: NKJP: Medal pewny jak w banku, Dziennik Polski, 2003-08-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyćwiczyłem +(e)m wyćwiczył	wyćwiczyłam +(e)m wyćwiczyła	wyćwiczyłom +(e)m wyćwiczyło	wyćwiczyliśmy +(e)śmy wyćwiczyli	wyćwiczyłyśmy +(e)śmy wyćwiczyły
2 os.	wyćwiczyłeś +(e)ś wyćwiczył	wyćwiczyłaś +(e)ś wyćwiczyła	wyćwiczyłoś +(e)ś wyćwiczyło	wyćwiczyliście +(e)ście wyćwiczyli	wyćwiczyłyście +(e)ście wyćwiczyły
3 os.	wyćwiczył	wyćwiczyła	wyćwiczyło	wyćwiczyli	wyćwiczyły

bezosobnik: wyćwiczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyćwiczmy
2 os.	wyćwicz	wyćwiczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyćwiczyłbym bym wyćwiczył	wyćwiczyłabym bym wyćwiczyła	wyćwiczyłobym bym wyćwiczyło	wyćwiczylibyśmy byśmy wyćwiczyli	wyćwiczyłybyśmy byśmy wyćwiczyły
2 os.	wyćwiczyłbyś byś wyćwiczył	wyćwiczyłabyś byś wyćwiczyła	wyćwiczyłobyś byś wyćwiczyło	wyćwiczylibyście byście wyćwiczyli	wyćwiczyłybyście byście wyćwiczyły
3 os.	wyćwiczyłby by wyćwiczył	wyćwiczyłaby by wyćwiczyła	wyćwiczyłoby by wyćwiczyło	wyćwiczyliby by wyćwiczyli	wyćwiczyłyby by wyćwiczyły

bezosobnik: wyćwiczono by

bezokolicznik: wyćwiczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyćwiczywszy

gerundium: wyćwiczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyćwiczony

odpowiednik aspektowy: ćwiczyć

Rz_osobowy

+

wyćwiczyć

+

CO

Od: ćwiczyć