wyćwiczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wykonując ćwiczenia ruchowe, odzyskać lub polepszyć sprawność fizyczną

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

	Prawidłowo rozwinięte mięśnie brzucha odciążają kręgosłup w 20 procentach. Tzw. gorset mięśniowy najlepiej wyćwiczyć na basenie pływając stylem grzbietowym. źródło: NKJP: Elżbieta Cichocka: Jak pragnę zdrowia, Gazeta Wyborcza, 1996-09-09
	- Mięśni to raczej pan nie ma. Dopiero trzeba je wyćwiczyć - mówi, a ja się rzucam do sztangi. źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007
	Małe dzieci, jeśli były zmęczone, sadzano na wozach, ale poza tym ambicją każdego było, żeby dojść do Częstochowy pieszo. Ja miałam mocne, wyćwiczone nogi i mogłam iść a iść. źródło: KWSJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
	Barmanka wyćwiczoną ręką otwiera kolejne butelki piwa. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyćwiczyłem +(e)m wyćwiczył	wyćwiczyłam +(e)m wyćwiczyła	wyćwiczyłom +(e)m wyćwiczyło	wyćwiczyliśmy +(e)śmy wyćwiczyli	wyćwiczyłyśmy +(e)śmy wyćwiczyły
2 os.	wyćwiczyłeś +(e)ś wyćwiczył	wyćwiczyłaś +(e)ś wyćwiczyła	wyćwiczyłoś +(e)ś wyćwiczyło	wyćwiczyliście +(e)ście wyćwiczyli	wyćwiczyłyście +(e)ście wyćwiczyły
3 os.	wyćwiczył	wyćwiczyła	wyćwiczyło	wyćwiczyli	wyćwiczyły

bezosobnik: wyćwiczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyćwiczmy
2 os.	wyćwicz	wyćwiczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyćwiczyłbym bym wyćwiczył	wyćwiczyłabym bym wyćwiczyła	wyćwiczyłobym bym wyćwiczyło	wyćwiczylibyśmy byśmy wyćwiczyli	wyćwiczyłybyśmy byśmy wyćwiczyły
2 os.	wyćwiczyłbyś byś wyćwiczył	wyćwiczyłabyś byś wyćwiczyła	wyćwiczyłobyś byś wyćwiczyło	wyćwiczylibyście byście wyćwiczyli	wyćwiczyłybyście byście wyćwiczyły
3 os.	wyćwiczyłby by wyćwiczył	wyćwiczyłaby by wyćwiczyła	wyćwiczyłoby by wyćwiczyło	wyćwiczyliby by wyćwiczyli	wyćwiczyłyby by wyćwiczyły

bezosobnik: wyćwiczono by

bezokolicznik: wyćwiczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyćwiczywszy

gerundium: wyćwiczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyćwiczony

odpowiednik aspektowy: ćwiczyć

Rz_osobowy

+

wyćwiczyć

+

CO

Od: ćwiczyć