-
4.
książk. krótki, złośliwy komentarz lub odpowiedź wypowiedziana przez jednego z rozmówców -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- polemiczny sztych
- wymiana sztychów
- odparować sztych
-
– A więc literatura ojczysta nie ma, według ciebie, dramatów godnych zainteresowania. Mickiewicz, Słowacki, Krasiński to są dla ciebie płotki, drugorzędne, trzeciorzędne nazwiska...
– Tego nie twierdzę – z łatwością odparowałem ten sztych.źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 1998
Kto to powiedział?
Milczałem chwilę, chcąc zadać mu królewski sztych, nie do odparowania.
- Markiz de Sade.źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983
Wyniki ankiety były zupełnie mętne, pozwalały obu stronom wyrażać przekonanie, że przeciwnik został pognębiony, i dalej prowadzić wymianę złośliwych sztychów, które wszelako z godziny na godzinę traciły na wykwincie i kurtuazji.
źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Podróż, 1958
Nie można wykluczyć, że koniec końców, po wymianie polemicznych sztychów każdy pozostanie przy swojej prawdzie, przy swoich od dawna oswojonych przekonaniach, w które zainwestował zbyt wiele wiary i emocji, aby je teraz podawać w wątpliwość.
źródło: NKJP: Jerzy Jedlicki: Jak się z tym uporać, Polityka, 2001-02-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sztych
sztychy
D. sztychu
sztychów
C. sztychowi
sztychom
B. sztych
sztychy
N. sztychem
sztychami
Ms. sztychu
sztychach
W. sztychu
sztychy
-
niem. Stich