Co jakiś czas z dachu leciała szufla zlodowaciałego, twardego śniegu.
źródło: NKJP: Sople nad głowami, Super Nowości, 1998
Sam nie wiedział, co skłoniło go, by obserwować tę noc z kabiny S3/6 i wpatrywać się na przemian to w krystaliczne i zimne niebo, to w ciepły, pomarańczowy blask paleniska, do którego, by mieć w pogotowiu ciśnienie, dorzucał od czasu do czasu kilka szufel dobrego harbińskiego węgla [...].
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Taniej [...] będzie wsypać kilka szufli grysu do ubytku w nawierzchni lub zabezpieczyć go znakami, niż zwracać koszty napraw samochodów lub płacić odszkodowania za leczenie czy kalectwo.
źródło: NKJP: Antoni J. Dziatkowiak: Nie szukam dziury w całym, Gazeta Krakowska, 2005-02-14
