-
2.
pogard. człowiek, którego mówiący podejrzewa o naruszanie prawa lub norm moralnych i społecznych -
Lp używana często w znaczeniu lm.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: męt
-
- miejskie; najgorsze szumowiny
- banda szumowin
-
Obezwładniono straż więzienną i wypuszczono na ulice różne szumowiny, by potęgowały zamieszanie i strach.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Na skraju imperium, 2000
Policjantów rekrutowano w różnych stronach kraju, na Dzikim Zachodzie, spośród najgorszych, najbardziej przestępczych elementów i szumowin.
źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999
Jakie wille mają! Banda szumowinów i złodziei!
źródło: Internet: wiadomosci.onet.pl
Szumowino, da Bóg, dostanę takich jak ty w swoje łapy...
źródło: NKJP: Internet
Z żalem patrzy, jak niegdyś przyjazna, bogata uliczka w centrum Krakowa, pięć minut spacerkiem od Rynku, zmienia się. Kiedyś dzieci bawiły się tu beztrosko. Teraz wprowadziła się taka szumowina, tyle hołoty.
źródło: NKJP: Magdalena Gabryś: Ulica, Gazeta Krakowska, 2001-07-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szumowina
szumowiny
D. szumowiny
szumowinów
szumowin
C. szumowinie
szumowinom
B. szumowinę
szumowinów
szumowiny
N. szumowiną
szumowinami
Ms. szumowinie
szumowinach
W. szumowino
szumowiny
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r. ż., D. lm szumowin, B. lm szumowiny. W przeciwnym razie używa się r. m1, D. i B. lm szumowinów lub r. ż, D. lm szumowin, B. lm szumowiny
-
Od: szum (w przenośnym znaczeniu 'męty', 'zamieszki')