rozszabrować - Wielki słownik języka polskiego PAN

pejorat. po kolei zabrać wszystko, co zostało porzucone lub było niedostatecznie strzeżone, ale nadal stanowiło czyjąś własność

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

	- Przed wojną to był kwitnący majątek - opowiada Józef Maria Biliński. - Pod okupacją Niemcy nie zniszczyli ani jednego klombu. Sowieci wszystko rozszabrowali, strzelali do portretów. źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Wracają, Gazeta Wyborcza, 1994-12-17
	Złodzieje rozszabrowali większość opuszczonych budynków kolejowych. źródło: NKJP: Zygmunt Mułek: Miłkowice na bocznym torze, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-10-07
	Budynku muzeum w Bagdadzie nie uszkodziły bomby. I co z tego, skoro eksponaty rozszabrowały dobrze zorganizowane gangi złodziei? źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Sezam wzięty, Polityka, 2003-05-03
	Po wojnie pałac został kompletnie rozszabrowany. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991
	Na każdym niemal rogu stał jegomość i trzymając żywego żółwia na ręku, zachwalał: - Zagraniczny „powolniak”, na gulasz, na zupę, na rozrywkę dla dziecka... za jedne pięć złotych. Był to wynik rozszabrowania stojącego na bocznym torze dworca Wschodniego pociągu z Grecji, wiozącego olbrzymi transport żółwi do fabryk przetworów żywnościowych w Rzeszy. źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozszabrowałem +(e)m rozszabrował	rozszabrowałam +(e)m rozszabrowała	rozszabrowałom +(e)m rozszabrowało	rozszabrowaliśmy +(e)śmy rozszabrowali	rozszabrowałyśmy +(e)śmy rozszabrowały
2 os.	rozszabrowałeś +(e)ś rozszabrował	rozszabrowałaś +(e)ś rozszabrowała	rozszabrowałoś +(e)ś rozszabrowało	rozszabrowaliście +(e)ście rozszabrowali	rozszabrowałyście +(e)ście rozszabrowały
3 os.	rozszabrował	rozszabrowała	rozszabrowało	rozszabrowali	rozszabrowały

bezosobnik: rozszabrowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozszabrujmy
2 os.	rozszabruj	rozszabrujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozszabrowałbym bym rozszabrował	rozszabrowałabym bym rozszabrowała	rozszabrowałobym bym rozszabrowało	rozszabrowalibyśmy byśmy rozszabrowali	rozszabrowałybyśmy byśmy rozszabrowały
2 os.	rozszabrowałbyś byś rozszabrował	rozszabrowałabyś byś rozszabrowała	rozszabrowałobyś byś rozszabrowało	rozszabrowalibyście byście rozszabrowali	rozszabrowałybyście byście rozszabrowały
3 os.	rozszabrowałby by rozszabrował	rozszabrowałaby by rozszabrowała	rozszabrowałoby by rozszabrowało	rozszabrowaliby by rozszabrowali	rozszabrowałyby by rozszabrowały

bezosobnik: rozszabrowano by

bezokolicznik: rozszabrować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozszabrowawszy

gerundium: rozszabrowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozszabrowany

+

rozszabrować

+

CO

Od: szabrować ; zob. szaber