droczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

dla żartu zachowywać się tak, jakby się z kimś kłóciło albo chciało wywołać u tej osoby zdenerwowanie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	przekomarzać się
	hiperonimy:	drażnić się

	Perełka skrzywił się. - No, wal, Paragon. Co ty się tak z nami droczysz? - Można wydedukować - podjął Paragon - że w tym skrzydle muszą mieć coś zamelinowanego. źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
	Prosił ich nie tylko o opowieści, ale także o granie. Ci rytualnie odmawiali, bo palce drętwe, bo noszona od lat żałoba, bo skrzypce rozeschnięte, bo to, bo tamto. A Mikołaj droczył się z nimi, nalegał, zachęcał i chwalił. źródło: NKJP: Wit Szostak: Oberki do końca świata, 2007
	Kelner, znany jako Pan Jurek, miał zwyczaj droczyć się z gośćmi, odmawiając z uśmiechem każdego kolejnego zamówienia: „Przykro mi, ale bryzolik już właśnie wyszedł... Nie, buraczków nie mamy... Wybaczą państwo, ale alkoholu dzisiaj nie podajemy...” źródło: NKJP: Piotr Bikont: Sfinks, czyli zmowa smakoszy, Gazeta Wyborcza, 1996-04-12
	- Podrzucisz mnie? - spytała, wkładając ciemne okulary. - A dasz buzi? - droczył się, otwierając szoferkę. źródło: NKJP: Krystyna Boglar: Zobaczysz, że pewnego dnia..., 1996
	Ona chciała, żeby już wracał do domu, on chciał jeszcze pograć w piłkę z kolegami. Droczyli się trochę, tak dla żartu, w końcu pozwoliła mu zostać kwadrans. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	droczyłem się +(e)m się droczył	droczyłam się +(e)m się droczyła	droczyłom się +(e)m się droczyło	droczyliśmy się +(e)śmy się droczyli	droczyłyśmy się +(e)śmy się droczyły
2 os.	droczyłeś się +(e)ś się droczył	droczyłaś się +(e)ś się droczyła	droczyłoś się +(e)ś się droczyło	droczyliście się +(e)ście się droczyli	droczyłyście się +(e)ście się droczyły
3 os.	droczył się	droczyła się	droczyło się	droczyli się	droczyły się

bezosobnik: droczono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się droczył będę się droczyć	będę się droczyła będę się droczyć	będę się droczyło będę się droczyć	będziemy się droczyli będziemy się droczyć	będziemy się droczyły będziemy się droczyć
2 os.	będziesz się droczył będziesz się droczyć	będziesz się droczyła będziesz się droczyć	będziesz się droczyło będziesz się droczyć	będziecie się droczyli będziecie się droczyć	będziecie się droczyły będziecie się droczyć
3 os.	będzie się droczył będzie się droczyć	będzie się droczyła będzie się droczyć	będzie się droczyło będzie się droczyć	będą się droczyli będą się droczyć	będą się droczyły będą się droczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		droczmy się
2 os.	drocz się	droczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	droczyłbym się bym się droczył	droczyłabym się bym się droczyła	droczyłobym się bym się droczyło	droczylibyśmy się byśmy się droczyli	droczyłybyśmy się byśmy się droczyły
2 os.	droczyłbyś się byś się droczył	droczyłabyś się byś się droczyła	droczyłobyś się byś się droczyło	droczylibyście się byście się droczyli	droczyłybyście się byście się droczyły
3 os.	droczyłby się by się droczył	droczyłaby się by się droczyła	droczyłoby się by się droczyło	droczyliby się by się droczyli	droczyłyby się by się droczyły

bezosobnik: droczono by się

bezokolicznik: droczyć się

imiesłów przysłówkowy współczesny: drocząc się

gerundium: droczenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: droczący się

psł. *dročiti sę 'drażnić, jątrzyć, pobudzać do gniewu'