-
1.
deseczka drewniana o przekroju poprzecznym klina z wcięciem umożliwiającym łączenie deseczek ze sobą, służąca do krycia dachów lub obijania ścian -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
materiały, narzędzia i maszyny budowlane -
Dach gontowy czarny, tylko gdzieniegdzie bieli się nowy gont wstawiony (przypominam sobie: kiedy byłem mały, moja matka, widząc na fotografii dwór w Opinogórze Krasińskich, skrytykowała: „No, patrzcie, tacy Krasińscy i dach łatany gontami...”).
źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabel: opowiadania i reportaże, 2007
Ocalały szałasy na polanie, kilka tylko potraciło gonty z dachów, w bacówce wyrwało drzwi i przerzuciło na sam skraj łąki.
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
Dziurawy dach, odpadające gonty, murszejące belki; wszystko zwiastowało rychłą śmierć techniczną zabytku.
źródło: NKJP: Świetność wraca do św. Katarzyny, Dziennik Polski, 2000-08-28
Po drugiej stronie nie było żadnego otworu. W dwu pozostałych ścianach też. Najmniejszej szczeliny między gontami.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gont
gonty
D. gonta
gontu
gontów
C. gontowi
gontom
B. gont
gonty
N. gontem
gontami
Ms. goncie
gontach
W. goncie
gonty
-
Pochodzenie niejasne, chyba rodzime (por. Bańk).