-
1.b
budynek, w którym mieści się politechnika - placówka nauczania -
[politechnika] lub pot. [politechnika]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia -
- aula, biblioteka, laboratorium, rektorat, sekretariat; boisko, gmach, korytarz, pomieszczenie, sala, stołówka politechniki
- wejście do politechniki
- politechnika mieści się gdzieś, znajduje się gdzieś
- poruszać się po politechnice
-
A tak, z kontraktu nic nie wyszło i Brzozowski wciąż chodzi po Politechnice, jak ten żywy wyrzut sumienia, żywy przykład błędów i wypaczeń polityki kadrowej władz uczelni...
źródło: NKJP: Joanna Zimakowska: Przyjdzie jeszcze odnowa odnowy, 1981
Zaczęli rąbać bruki na wszystkich rogach placu przed Politechniką i drążyć w świetnych jezdniach przedwojennych głębokie dziury, w których posadzono masztowe słupy.
źródło: NKJP: Tadeusz Drewnowski: Wspomnienia, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1994-02-25
Już wkrótce, na początku września sztuka ma wrócić na ścianę Politechniki Świętokrzyskiej. Dzieło Adama Wolskiego [...] ma zostać odnowione i zdobić budynek uczelni.
źródło: NKJP: Iwona Rojek: Czy artyści wpłyną na wygląd Kielc?, Echo Dnia, 2006-08-14
Politechnika Warszawska jest labiryntem. Korytarze rozgałęziają się, giną jak ślepe uliczki albo biegną dalej, żeby znowu się rozdzielić.
źródło: NKJP: Piotr Lipiński: Ruszyć z mózgiem, Gazeta Wyborcza, 1992-10-01
Już 28 stycznia na dwóch burzliwych wiecach w Politechnice i Uniwersytecie Warszawskim zapadły uchwały solidaryzujące
źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. politechnika
politechniki
D. politechniki
politechnik
C. politechnice
politechnikom
B. politechnikę
politechniki
N. politechniką
politechnikami
Ms. politechnice
politechnikach
W. politechniko
politechniki
-
fr. école polytechnique
z gr. polytechnía 'umiejętność w zakresie wielu sztuk (u Platona)'