-
1.c
ludzie studiujący i pracujący na politechnice - placówce nauczania -
[politechnika] lub pot. [politechnika]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia -
- cała politechnika
- życie politechniki
- mecz; współpraca z politechniką
-
W III secie Politechnika zagrała dobrze w ataku. Gospodarze prowadzili już 12-6 i 19-16, ale rywale skutecznie finiszowali.
źródło: NKJP: MS: III liga siatkarzy, Dziennik Polski, 2002-10-28
Muszę obiektywnie przyznać, że przynajmniej do dnia dzisiejszego Politechnika Warszawska częściej nas bije, niż my ją, ale jest to rywalizacja zdrowa, rywalizacja oparta na wzajemnej życzliwości.
źródło: NKJP: Uniwersytet techniczny, Dziennik Polski, 1999-06-25
Politechnika wydaje także własne pismo „Z Życia Politechniki” będące źródłem informacji o wydarzeniach mających miejsce na uczelni.
źródło: NKJP: Politechnika Radomska, Echo Dnia, 2007-11-24
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. politechnika
politechniki
D. politechniki
politechnik
C. politechnice
politechnikom
B. politechnikę
politechniki
N. politechniką
politechnikami
Ms. politechnice
politechnikach
W. politechniko
politechniki
-
fr. école polytechnique
z gr. polytechnía 'umiejętność w zakresie wielu sztuk (u Platona)'