politechnika

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.d studia

  • Definicja

    1.d

    studia na politechnice - placówce nauczania o profilu technicznym
  • Wymowa

    [politechnika] lub pot. [politechnika]

  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    studia

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  polibuda
    hiperonimy:  studia
  • Połączenia
    • egzamin, indeks, rekrutacja na politechnikę
    • inżynier po politechnice
    • kończyć, opuścić, skończyć, ukończyć; rzucić; wybrać politechnikę; ukończenie politechniki
    • dostać się, iść, pójść, zdać/zdawać na politechnikę
    • być na; być po politechnice
  • Cytaty

    Inżynierem może być każdy, po ukończeniu politechniki, lekarzem - po studiach medycznych, adwokatem - prawniczych itd. Ale już pisarzem, malarzem, kompozytorem nie zostaje się po samym tylko ukończeniu studiów, trzeba jeszcze mieć talent.

    źródło: NKJP: Bon, Dziennik Polski, 1998-06-05

    W drugim pokoju stało biurko Janka [...]. Na ścianie jakieś hotelowe naklejki z zagranicznych miast. Janek zbierał naklejki; poszedł na politechnikę, ale naprawdę pasjonowała go geografia.

    źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Bardzo dużo pajacyków, 2005

    Byłem dobry w przedmiotach ścisłych i wybierałem się na politechnikę. Po maturze podszedł do mnie Stanisław Książek, dyrektor gimnazjum, i powiedział: Słuchaj, Franek, ty pójdziesz na medycynę.

    źródło: NKJP: Krystyna Bochenek, Dariusz Kortko: Myślę czasem: mogłem leczyć inaczej, Gazety Wyborcza - Magazyn, 1998-05-29-1998-05-30

    Z wykształcenia inżynier po Politechnice Łódzkiej, z zamiłowania artysta malarz (pejzaże, martwe natury i abstrakcje).

    źródło: NKJP: Michał Matys: Niepowtarzalny urok likwidacji, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1997-11-21
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. politechnika
    		 politechniki
    D. politechniki
    		 politechnik
    C. politechnice
    		 politechnikom
    B. politechnikę
    		 politechniki
    N. politechniką
    		 politechnikami
    Ms. politechnice
    		 politechnikach
    W. politechniko
    		 politechniki
  • Pochodzenie

    fr. école polytechnique

    z gr. polytechnía 'umiejętność w zakresie wielu sztuk (u Platona)'