ksobny
-
książk. skierowany do siebie samego
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
[...] prowadzili fascynujący dialog na temat jakichś technicznych, komputerowych nowinek. Rita ratowała się jedzeniem. Do rozmowy nie mogła się włączyć ze zrozumiałych względów. Miała nawet ksobną myśl, że Dorota specjalnie mówi o tym, co Rity nie dotyczy.
źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
A więc mam urojenia ksobne i wydaje mi się, że wszyscy chcą mi zaszkodzić. Muszę się nad tym zastanowić...
źródło: NKJP: Internet
Bo dziecko musi mieć dla swego rozwoju określone korzyści. Budulec. Egoizm? Na pewno. Ale nie egoizm niszczący drugiego człowieka, zawłaszczający go. Naturalny, a natura człowieka jest przecież ksobna, osoba ludzka to osobność.
źródło: NKJP: Stefan Pastuszewski: Wszystko widzi, Akant, 2010-03
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. ksobny
ksobny
ksobny
ksobne
ksobna
D. ksobnego
ksobnego
ksobnego
ksobnego
ksobnej
C. ksobnemu
ksobnemu
ksobnemu
ksobnemu
ksobnej
B. ksobnego
ksobnego
ksobny
ksobne
ksobną
N. ksobnym
ksobnym
ksobnym
ksobnym
ksobną
Ms. ksobnym
ksobnym
ksobnym
ksobnym
ksobnej
W. ksobny
ksobny
ksobny
ksobne
ksobna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. ksobni
ksobni
ksobne
ksobne
D. ksobnych
ksobnych
ksobnych
ksobnych
C. ksobnym
ksobnym
ksobnym
ksobnym
B. ksobnych
ksobnych
ksobnych
ksobne
N. ksobnymi
ksobnymi
ksobnymi
ksobnymi
Ms. ksobnych
ksobnych
ksobnych
ksobnych
W. ksobni
ksobni
ksobne
ksobne
-
Od: dawnego k sobie 'ku sobie, w swoją stronę'.
O mięśniu: 'sprawujący ruch od nogi ku środkowej linii ciała'.