roztrąbić - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. rozpowszechnić nieprawdziwą, mało ważną lub kłopotliwą dla kogoś informację

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

hiperonimy:

rozpowszechnić

	Gdyby to było w Stanach Zjednoczonych, agencje turystyczne roztrąbiłyby to na cały świat i zarobiłyby na tym dobry grosz. źródło: NKJP: Tadeusz Pieronek: Kosmici?, Gazeta Krakowska, 2005-08-12
	[...] najjaśniejszy pan armię zreformował, z trzech okręgów wojskowych cztery robiąc, co jako wielki sukces roztrąbiono. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003
	Wymyślają. Konfabulują. Co tydzień mają o sobie coś nowego i nieprawdziwego do roztrąbienia światu. źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999
	Downar patrzył na krzątającą się dziewczynę i w tej chwili przyszło mu do głowy, że jeżeli Fela roztrąbi po całej dzielnicy o jego nagłym pojawieniu się, to bardzo łatwo może mu ściągnąć na kark milicję. źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 1958
	Przecież ja nie mogę wejść do knajpy i roztrąbić wszystkim, że szukam kobiety, która przewidziała przyszłość [...]. źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
	Odłożyła słuchawkę i rzekła ze złością: - Ta radzymińska świnia już roztrąbiła, że wróciłam! źródło: NKJP: Maria Nurowska: Miłośnica, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztrąbiłem +(e)m roztrąbił	roztrąbiłam +(e)m roztrąbiła	roztrąbiłom +(e)m roztrąbiło	roztrąbiliśmy +(e)śmy roztrąbili	roztrąbiłyśmy +(e)śmy roztrąbiły
2 os.	roztrąbiłeś +(e)ś roztrąbił	roztrąbiłaś +(e)ś roztrąbiła	roztrąbiłoś +(e)ś roztrąbiło	roztrąbiliście +(e)ście roztrąbili	roztrąbiłyście +(e)ście roztrąbiły
3 os.	roztrąbił	roztrąbiła	roztrąbiło	roztrąbili	roztrąbiły

bezosobnik: roztrąbiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		roztrąbmy
2 os.	roztrąb	roztrąbcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztrąbiłbym bym roztrąbił	roztrąbiłabym bym roztrąbiła	roztrąbiłobym bym roztrąbiło	roztrąbilibyśmy byśmy roztrąbili	roztrąbiłybyśmy byśmy roztrąbiły
2 os.	roztrąbiłbyś byś roztrąbił	roztrąbiłabyś byś roztrąbiła	roztrąbiłobyś byś roztrąbiło	roztrąbilibyście byście roztrąbili	roztrąbiłybyście byście roztrąbiły
3 os.	roztrąbiłby by roztrąbił	roztrąbiłaby by roztrąbiła	roztrąbiłoby by roztrąbiło	roztrąbiliby by roztrąbili	roztrąbiłyby by roztrąbiły

bezosobnik: roztrąbiono by

bezokolicznik: roztrąbić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: roztrąbiwszy

gerundium: roztrąbienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: roztrąbiony

odpowiednik aspektowy: roztrąbiać

Zob. trąba