roztrąbić

  • pot.  rozpowszechnić nieprawdziwą, mało ważną lub kłopotliwą dla kogoś informację
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • hiperonimy:  rozpowszechnić
    • roztrąbić coś na cały świat
  • Gdyby to było w Stanach Zjednoczonych, agencje turystyczne roztrąbiłyby to na cały świat i zarobiłyby na tym dobry grosz.

    źródło: NKJP: Tadeusz Pieronek: Kosmici?, Gazeta Krakowska, 2005-08-12

    [...] najjaśniejszy pan armię zreformował, z trzech okręgów wojskowych cztery robiąc, co jako wielki sukces roztrąbiono.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003

    Wymyślają. Konfabulują. Co tydzień mają o sobie coś nowego i nieprawdziwego do roztrąbienia światu.

    źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999

    Downar patrzył na krzątającą się dziewczynę i w tej chwili przyszło mu do głowy, że jeżeli Fela roztrąbi po całej dzielnicy o jego nagłym pojawieniu się, to bardzo łatwo może mu ściągnąć na kark milicję.

    źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 1958

    Przecież ja nie mogę wejść do knajpy i roztrąbić wszystkim, że szukam kobiety, która przewidziała przyszłość [...].

    źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003

    Odłożyła słuchawkę i rzekła ze złością:
    - Ta radzymińska świnia już roztrąbiła, że wróciłam!

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Miłośnica, 2009

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. roztrąbię
    roztrąbimy
    2 os. roztrąbisz
    roztrąbicie
    3 os. roztrąbi
    roztrąbią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. roztrąbiłem
    +(e)m roztrąbił
    roztrąbiłam
    +(e)m roztrąbiła
    roztrąbiłom
    +(e)m roztrąbiło
    roztrąbiliśmy
    +(e)śmy roztrąbili
    roztrąbiłyśmy
    +(e)śmy roztrąbiły
    2 os. roztrąbiłeś
    +(e)ś roztrąbił
    roztrąbiłaś
    +(e)ś roztrąbiła
    roztrąbiłoś
    +(e)ś roztrąbiło
    roztrąbiliście
    +(e)ście roztrąbili
    roztrąbiłyście
    +(e)ście roztrąbiły
    3 os. roztrąbił
    roztrąbiła
    roztrąbiło
    roztrąbili
    roztrąbiły

    bezosobnik: roztrąbiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. roztrąbmy
    2 os. roztrąb
    roztrąbcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. roztrąbiłbym
    bym roztrąbił
    roztrąbiłabym
    bym roztrąbiła
    roztrąbiłobym
    bym roztrąbiło
    roztrąbilibyśmy
    byśmy roztrąbili
    roztrąbiłybyśmy
    byśmy roztrąbiły
    2 os. roztrąbiłbyś
    byś roztrąbił
    roztrąbiłabyś
    byś roztrąbiła
    roztrąbiłobyś
    byś roztrąbiło
    roztrąbilibyście
    byście roztrąbili
    roztrąbiłybyście
    byście roztrąbiły
    3 os. roztrąbiłby
    by roztrąbił
    roztrąbiłaby
    by roztrąbiła
    roztrąbiłoby
    by roztrąbiło
    roztrąbiliby
    by roztrąbili
    roztrąbiłyby
    by roztrąbiły

    bezosobnik: roztrąbiono by

    bezokolicznik: roztrąbić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: roztrąbiwszy

    gerundium: roztrąbienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: roztrąbiony

    odpowiednik aspektowy: roztrąbiać

  • bez ograniczeń + roztrąbić +
    CO + (jako CO)
    bez ograniczeń + roztrąbić +
    (CO) + (KOMU/CZEMU) + o KIM/CZYM
    bez ograniczeń + roztrąbić +
    (KOMU/CZEMU) + że ZDANIE
  • Zob.  trąba 

CHRONOLOGIZACJA:
1857, SJPDor
1912, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 22.06.2016