-
3.c
studia w seminarium (szkole dla kandydatów do stanu duchownego) -
[seminarjum]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem -
- seminarium duchowne, kapłańskie, teologiczne, zakonne
- czwarty, drugi, piąty, pierwszy, trzeci rok seminarium
- kandydat do seminarium
- wybrać/wybierać; skończyć, ukończyć; opuścić seminarium
- iść, pójść, przyjść, wstąpić/wstępować; trafić, uczęszczać; przyjąć kogoś do seminarium
- być w seminarium
-
Jeszcze na początku XX wieku jako młody chłopiec Wit Maśnicki wyjechał ze swoimi rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Tam się wykształcił, skończył seminarium duchowne, tam został wyświęcony na kapłana.
źródło: NKJP: Warsztaty życia, Dziennik Polski, 2001-10-22
Najstarszy brat wstąpił do seminarium franciszkańskiego, ale pod koniec I wojny światowej został wcielony do wojska i w 1918 r. zginął.
źródło: NKJP: Krystian Niewrzoł: To już 150 lat!, Nowiny Raciborskie, 2002-09-04
By zrozumieć [...], trzeba cofnąć się do dnia, kiedy, wówczas jeszcze Tomek, oznajmił rodzicom, że chce zostać księdzem. - Gdy powiedziałem rodzicom, że chcę iść do seminarium, ucieszyli się.
źródło: NKJP: Teresa Krąż: Ksiądz w teleturnieju, Echo Dnia, 2006-09-29
Skończył liceum przy warszawskiej cerkwi i przez cztery lata uczęszczał do seminarium prawosławnego w Paryżu.
źródło: NKJP: Robert Leszczyński: Białoruska epopeja rockowa, Ozon nr 18, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. seminarium
seminaria
D. seminarium
seminariów
C. seminarium
seminariom
B. seminarium
seminaria
N. seminarium
seminariami
Ms. seminarium
seminariach
W. seminarium
seminaria
-
+ seminarium + (JAKIE) -
internac.
ang. seminar
fr. séminaire
niem. Seminare
z łac. sēminārium 'szkółka roślin, rozsadnik' > 'zalążek, źródło czegoś'
< sēmen, sēminis 'nasienie; płód, zarodek; zarzewie'