grodzki - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

związany z grodem – miastem, rozumianym jako jednostka prawno-administracyjna

Używane zwyczajowo jako składnik nazw pewnych instytucji, w tym nazw własnych, np. Grodzki Urząd Pracy w Krakowie .

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

miasto

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

pisarz, starosta; powiat, sąd, urząd, wydział (sądu) grodzki; akta, księgi grodzkie

	Poprawie przestrzegania prawa służyć mają rygorystyczna ustawa antykorupcyjna, kodeks etyki służby publicznej, utworzenie sądów grodzkich i zwiększenie nadzoru prokuratorskiego nad czynnościami policji. źródło: NKJP: „Nowe otwarcie”, czyli kiedy się znajdziemy w pierwszej lidze, Wprost, nr 31, 1999
	4-letni mieszkaniec powiatu sępoleńskiego kierował traktorem pomimo zakazu prowadzenia wszystkich pojazdów, wydanym przez wydział grodzki Sądu Rejonowego w Nakle. źródło: NKJP: Jechał mimo zakazu, Nakielski Czas, 2005-07-20
	W roku 1594 w aktach grodzkich wizneńskich zanotowano, że Aleksander, syn śp. Józefa z Kokoszek, Katarzynie, córce śp. Jana Makowskiego z Makowa Burego, małżonce swojej, zapisał pewną sumę. źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002
	Trzonem rządowej administracji terenowej do 1950 roku były w tym okresie tzw. władze administracji ogólnej, czyli wojewodowie, starostowie powiatowi i grodzcy. źródło: NKJP: Stanisław Klisiak: Początki samorządności, Dziennik Zachodni, 2002-10-04

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. gród