smutnieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

stawać się smutnym - świadczącym o tym, że ktoś odczuwa smutek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Kubuś od razu zauważy, że nie jestem radosna. Mina mu smutnieje [...]. źródło: NKJP: Internet
	Widziałam, jak smutnieją jej duże oczy i jak spokojnie wstrzymuje oddech na skutek przywołanego wspomnienia. źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008
	Natychmiast stawał się kimś innym, twarz mu smutniała, a gdy wjeżdżał na ulice obok innych, rzucał inwektywy przez okna [...]. źródło: Internet: magni.webity.eu
	Misi smutniały oczy, kiedy patrzyła na otoczenie domu. Płaska, szara ziemia pokryta suchą trawą, jaka rośnie na ugorach. źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	smutniałem +(e)m smutniał	smutniałam +(e)m smutniała	smutniałom +(e)m smutniało	smutnieliśmy +(e)śmy smutnieli	smutniałyśmy +(e)śmy smutniały
2 os.	smutniałeś +(e)ś smutniał	smutniałaś +(e)ś smutniała	smutniałoś +(e)ś smutniało	smutnieliście +(e)ście smutnieli	smutniałyście +(e)ście smutniały
3 os.	smutniał	smutniała	smutniało	smutnieli	smutniały

bezosobnik: smutniano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę smutniał będę smutnieć	będę smutniała będę smutnieć	będę smutniało będę smutnieć	będziemy smutnieli będziemy smutnieć	będziemy smutniały będziemy smutnieć
2 os.	będziesz smutniał będziesz smutnieć	będziesz smutniała będziesz smutnieć	będziesz smutniało będziesz smutnieć	będziecie smutnieli będziecie smutnieć	będziecie smutniały będziecie smutnieć
3 os.	będzie smutniał będzie smutnieć	będzie smutniała będzie smutnieć	będzie smutniało będzie smutnieć	będą smutnieli będą smutnieć	będą smutniały będą smutnieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		smutniejmy
2 os.	smutniej	smutniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	smutniałbym bym smutniał	smutniałabym bym smutniała	smutniałobym bym smutniało	smutnielibyśmy byśmy smutnieli	smutniałybyśmy byśmy smutniały
2 os.	smutniałbyś byś smutniał	smutniałabyś byś smutniała	smutniałobyś byś smutniało	smutnielibyście byście smutnieli	smutniałybyście byście smutniały
3 os.	smutniałby by smutniał	smutniałaby by smutniała	smutniałoby by smutniało	smutnieliby by smutnieli	smutniałyby by smutniały

bezosobnik: smutniano by

bezokolicznik: smutnieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: smutniejąc

gerundium: smutnienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: smutniejący

odpowiednik aspektowy: posmutnieć

+

smutnieć

+

(KOMU)