-
1.d
charakterystyczny dla Polski - jej wyglądu, historii, kultury, gospodarki lub sposobu funkcjonowania -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
państwa, miasta, obszary geograficzne -
synonimy: krajowy
sprzeczne: zagraniczny
-
- polski krajobraz, pejzaż; charakter, porządek; eksport, handel, przemysł, złoty; teatr; polska architektura, flora, prowincja, przyroda, wieś; demokracja, niepodległość, suwerenność; bankowość, gospodarka, produkcja, przedsiębiorczość, waluta, złotówka; specyfika, rzeczywistość; historia, kinematografia, kultura, literatura, muzyka, nauka, poezja, prasa, sztuka, edukacja, oświata; polskie rolnictwo, rzemiosło; szkolnictwo; malarstwo; polskie drogi, lasy; realia, warunki; duch, dwór polski; państwowość polska
- bardzo, prawdziwie, specyficznie, typowo polski
- polski i europejski, polski i obcy, polski i zagraniczny; dobry polski, piękny polski, prawdziwy polski, tradycyjny polski, typowy polski
-
Podczas rekonstrukcji naziemnej części dworu przywrócono mu typowo polski charakter.
źródło: NKJP: (PK): Nowy dziedzic w Zawadzie i Nieprześni, Dziennik Polski, 2001-04-09
Sąd konkursowy w składzie m.in. Odrzywolski, Zawiejski, Rawski, Foerster i Szyller entuzjastycznie orzeka: ... nadzwyczajna świeżość, wybitnie malowniczy wygląd, na wskroś w duchu polskim pomyślany.
źródło: NKJP: Katarzyna Brückman de Renstrom: Osiedle Salwator w Krakowie: 1908-1998 idea, architektura, konserwacja. Monografia na tle przemian w architekturze krakowskiej i europejskiej początku XX wieku, 2002
To będzie taki dyptyk, panie docencie. Takie nawiązanie do Goi [...]. Motto znajdę u Platona... ale po kolorki przyrody sięgnę do naszej polskiej jesieni! - Pomorskiej.
źródło: NKJP: Marian Pankowski: Fara na Pomorzu, 1997
[...] mąż kojarzony jest głównie z kulturą ludową. - On ją tak ukochał [...], bo uważa, że to jest prawdziwie polska kultura.
źródło: NKJP: Agnieszka Dajbor, współpraca Krystyna Naszkowska: Gazeta Wyborcza, 1996/03/07
Dzięki tej książce zaraziłem się urodą polskiej poezji, jej bogactwem, barwą, temperamentem. Była doskonałą szkołą piękna i mądrości.
źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy, 1998
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. polski
polski
polski
polskie
polska
D. polskiego
polskiego
polskiego
polskiego
polskiej
C. polskiemu
polskiemu
polskiemu
polskiemu
polskiej
B. polskiego
polskiego
polski
polskie
polską
N. polskim
polskim
polskim
polskim
polską
Ms. polskim
polskim
polskim
polskim
polskiej
W. polski
polski
polski
polskie
polska
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. polscy
polscy
polskie
polskie
D. polskich
polskich
polskich
polskich
C. polskim
polskim
polskim
polskim
B. polskich
polskich
polskich
polskie
N. polskimi
polskimi
polskimi
polskimi
Ms. polskich
polskich
polskich
polskich
W. polscy
polscy
polskie
polskie
-
Od nazwy plemiennej Polanie 'mieszkańcy pól' (Bor); zob. pole