Jak korzystać ze słownika?

otulić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. dziecko

  • Definicja

    1.

    przykryć lub owinąć troskliwie i starannie czymś kogoś lub coś
  • Kwalifikacja tematyczna

    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Ubranie

    czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

  • Połączenia
    • otulić głowę, nogi,szyję; otulić chustą, derką, futrem, kocem, kołdrą, kołderką, kożuchem, pledem, płaszczem, szalem
    • otulony w futro, w koc, w płaszcz, w szlafrok
    • otulić szczelnie
  • Cytaty

    [...] wypatrywałem w smudze światła przesuwającej się postaci matki, czekałem napięty, aż przyjdzie w obłoku perfum, pochyli się, ogarnąwszy ramionami otuli mnie kołderką, „śpij smacznie, kochanie”... nasyci szeptem ciemność i poczuję na policzku najpierw ciepłe tchnienie, a potem dotknięcie miękkich warg [...]

    źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000

    W cegielni nikt nie pracował. Siedzieliśmy i czekali. Kwietniowe noce były chłodne, ale babcia i mama umiały nas otulić.

    źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Drohobycz, Drohobycz, 1997

    Portier zaparzył sobie herbatę, otulił chłopca kocem i zasnął, [...]

    źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski z uczniami: Ostatni weekend, 2007

    „Raz kozie śmierć!” - zawołał ksiądz i władował się na siedzenie. Borowski otulił mu nogi baranicą.

    źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

    Wystraszona Małgorzata próbowała otulić swoją panią futrzaną szubą, ta jednak odtrąciła jej pomocne dłonie.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 206

    Klaudia wychodzi otulona w mój szlafrok, świeża i pachnąca.

    źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. otulę
    		 otulimy
    2 os. otulisz
    		 otulicie
    3 os. otuli
    		 otulą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. otuliłem
    +(e)m otulił
    		 otuliłam
    +(e)m otuliła
    		 otuliłom
    +(e)m otuliło
    		 otuliliśmy
    +(e)śmy otulili
    		 otuliłyśmy
    +(e)śmy otuliły
    2 os. otuliłeś
    +(e)ś otulił
    		 otuliłaś
    +(e)ś otuliła
    		 otuliłoś
    +(e)ś otuliło
    		 otuliliście
    +(e)ście otulili
    		 otuliłyście
    +(e)ście otuliły
    3 os. otulił
    		 otuliła
    		 otuliło
    		 otulili
    		 otuliły

    bezosobnik: otulono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. otulmy
    2 os. otul
    		 otulcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. otuliłbym
    bym otulił
    		 otuliłabym
    bym otuliła
    		 otuliłobym
    bym otuliło
    		 otulilibyśmy
    byśmy otulili
    		 otuliłybyśmy
    byśmy otuliły
    2 os. otuliłbyś
    byś otulił
    		 otuliłabyś
    byś otuliła
    		 otuliłobyś
    byś otuliło
    		 otulilibyście
    byście otulili
    		 otuliłybyście
    byście otuliły
    3 os. otuliłby
    by otulił
    		 otuliłaby
    by otuliła
    		 otuliłoby
    by otuliło
    		 otuliliby
    by otulili
    		 otuliłyby
    by otuliły

    bezosobnik: otulono by

    bezokolicznik: otulić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: otuliwszy

    gerundium: otulenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: otulony

  • Składnia
    bez ograniczeń + otulić +
    KOGO/CO + CZYM
    bez ograniczeń + otulić +
    KOMU + CO + CZYM
    bez ograniczeń + otulić +
    KOGO + w CO
  • Pochodzenie

    Zob.  tulić