Jak korzystać ze słownika?

otulić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. ziemię

  • Definicja

    2.

    okryć coś lub kogoś ze wszystkich stron
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości przestrzeni

    ułożenie względem siebie

  • Połączenia
    • zmierzch otulił; ciemność, mgła, noc otuliła
    • otulić domki, góry, miasto, zamek, ziemię; otulony śniegiem
  • Cytaty

    Odnajduję często takie miejsca pośród tego lasu i lubię w nim bywać przedwiośniem, wiosną i latem, porą jesienną lub zimową porą, wtedy gdy śnieg otuli pola i lasy.

    źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga Opowieści z pobocza drogi, 2010

    Zaraz zmierzch otuli zamek, jeszcze migocze wieża przez liście, chmury zaostrzone, rozlane róże, fiolety.

    źródło: NKJP: Bohdan Sławiński: Królowa Tiramisu, 2008

    [...] zanim się telekonferencja skończyła, za oknami panowała już noc, pierzasta ciemność otuliła Nowy Jork.

    źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001

    Mgła otuliła domki i ścieżki, [...]

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007

    [...] miasto zawsze wywoływało wrażenie przyjaznego, ciepłego, przytulnego, zacisznego, takiego, za którym się tęskni i do którego chce się wracać. Być może sprawiało to samo jego położenie w krętym, wygrzanym słońcem i otulonym zielonymi lasami wąwozie rzeki Kury.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. otulę
    		 otulimy
    2 os. otulisz
    		 otulicie
    3 os. otuli
    		 otulą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. otuliłem
    +(e)m otulił
    		 otuliłam
    +(e)m otuliła
    		 otuliłom
    +(e)m otuliło
    		 otuliliśmy
    +(e)śmy otulili
    		 otuliłyśmy
    +(e)śmy otuliły
    2 os. otuliłeś
    +(e)ś otulił
    		 otuliłaś
    +(e)ś otuliła
    		 otuliłoś
    +(e)ś otuliło
    		 otuliliście
    +(e)ście otulili
    		 otuliłyście
    +(e)ście otuliły
    3 os. otulił
    		 otuliła
    		 otuliło
    		 otulili
    		 otuliły

    bezosobnik: otulono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. otulmy
    2 os. otul
    		 otulcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. otuliłbym
    bym otulił
    		 otuliłabym
    bym otuliła
    		 otuliłobym
    bym otuliło
    		 otulilibyśmy
    byśmy otulili
    		 otuliłybyśmy
    byśmy otuliły
    2 os. otuliłbyś
    byś otulił
    		 otuliłabyś
    byś otuliła
    		 otuliłobyś
    byś otuliło
    		 otulilibyście
    byście otulili
    		 otuliłybyście
    byście otuliły
    3 os. otuliłby
    by otulił
    		 otuliłaby
    by otuliła
    		 otuliłoby
    by otuliło
    		 otuliliby
    by otulili
    		 otuliłyby
    by otuliły

    bezosobnik: otulono by

    bezokolicznik: otulić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: otuliwszy

    gerundium: otulenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: otulony

  • Składnia
    bez ograniczeń + otulić +
    CO
  • Pochodzenie

    Zob.  tulić