grubianin

  • książk.  pejorat.  mężczyzna, który zachowuje się w sposób ordynarny i prostacki
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • cham i grubianin, prostak i grubianin
    • być grubianinem
    • uchodzić za grubianina
  • Gdy sytuacja tego wymaga, możesz być sympatyczny, miły i uprzejmy, aby za chwilę okazać się konserwatywnym uparciuchem, a nawet grubianinem.

    źródło: NKJP: Krystyna Konaszewska-Rymarkiewicz: Interpretacja horoskopu - podstawy, 1997

    - Ot, grubianin. Wulgarny chamski ryj. Pan prefekt Fulko rzekłby: dół społeczny. Ja zaś rzeknę: dół kloaczny!

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

    Furmani zawsze uchodzili za grubian i opojów. Nie tylko w Krakowie, ale także w odległej Odessie [...].

    źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Alfabet krakowski Andrzeja Kozioła, 2009

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. grubianin
    grubianie
    ndepr
    grubiany
    depr
    D. grubianina
    grubian
    C. grubianinowi
    grubianom
    B. grubianina
    grubian
    N. grubianinem
    grubianami
    Ms. grubianinie
    grubianach
    W. grubianinie
    grubianie
    ndepr
    grubiany
    depr
  • niem. Grobian 'grubianin, gbur'

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII
Od XVI w.  grubijan .
Data ostatniej modyfikacji: 14.09.2016