grubianin
-
książk. pejorat. mężczyzna, który zachowuje się w sposób ordynarny i prostacki
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- cham i grubianin, prostak i grubianin
- być grubianinem
- uchodzić za grubianina
-
Gdy sytuacja tego wymaga, możesz być sympatyczny, miły i uprzejmy, aby za chwilę okazać się konserwatywnym uparciuchem, a nawet grubianinem.
źródło: NKJP: Krystyna Konaszewska-Rymarkiewicz: Interpretacja horoskopu - podstawy, 1997
- Ot, grubianin. Wulgarny chamski ryj. Pan prefekt Fulko rzekłby: dół społeczny. Ja zaś rzeknę: dół kloaczny!
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
Furmani zawsze uchodzili za grubian i opojów. Nie tylko w Krakowie, ale także w odległej Odessie [...].
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Alfabet krakowski Andrzeja Kozioła, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. grubianin
grubianie
ndepr grubiany
depr D. grubianina
grubian
C. grubianinowi
grubianom
B. grubianina
grubian
N. grubianinem
grubianami
Ms. grubianinie
grubianach
W. grubianinie
grubianie
ndepr grubiany
depr -
niem. Grobian 'grubianin, gbur'
Od XVI w. grubijan .