-
w sposób świadczący o nieugiętości wynikającej z dumy i niechęci podporządkowania się komukolwiek
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
-
- hardo odpowiedzieć, odrzec, odeprzeć, powiedzieć, rzec, rzucić; patrzyć, spojrzeć; unieść głowę
-
|
Kulili się pod spojrzeniem księcia, przenikliwym pomimo ciemnych osłon. Tylko jeden z nich hardo podniósł łeb i nie zdradzał lęku.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
|
|
Hardo też postawiła się Złota Praga Taborowi, ale tu trafiła kosa na kamień.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
|
|
Zdaje mi się, że Dmitrij, hardo broniąc spuścizny literackiej po ojcu, nieświadomie jej szkodzi, gdyż nie jest, niestety, tak utalentowany jak jego mistrz i rodzic.
źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Pre-Lolita, Gazeta Wyborcza, 1997-11-10
|
|
Czy uzyskałby więcej, gdyby od początku rozmawiał hardziej? Możliwe.
źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Lojalny Tony, Polityka, 2008-02-02
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
hardo
|
stopień wyższy |
hardziej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
XVI w.,
SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 26.02.2017