urynał

Potem, opatuliwszy pledem, położyła go do snu niczym niemowlę, życząc dobrej nocy i pokazując, gdzie stoi dzbanek z wodą, gdyby zachciało mu się pić, gdzie urynał, kamienica bowiem nie miała kanalizacji, a jedynie wychodek na podwórzu, zamykany na kluczyk.

źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

Mimo woli przypominał się ten kawał, w którym to portier niosący bagaż, spozierając na okna, wykrzykiwał ostrzegawczo [...]. W ten sposób zabezpieczano się od przykrej ewentualności zetknięcia się z zawartością wylewanego przez okno urynału

źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007

Uspokoiła się ambicjonalnie dopiero wtedy, gdy adorator z Kijowa obdarował ją kompletem toaletowym ze złota wysokiej próby - szczotkami, miednicą i urynałem.

źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Bo do tanga..., Polityka, 2003-03-15

Jedynie doktor Tkocz była nieporuszona, jakby z separatki dochodził zapach jej ulubionych karbinadli, nie zaś fetor urynału i kloaki.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009