bezspornie
-
mówiący sądzi, że to, co o czymś powiedział, jest sądem prawdziwym, i że ma nic, co powodowałoby, że ktoś mógłby sądzić inaczej
-
komentarz przyrematyczny
-
wykładnik oceny prawdziwości sądu
-
(quasi)synonimy: bezsprzecznie
niewątpliwie
oczywiście
-
Krótka scenka między Marylą a Frankerem bezspornie świadczy, że istotnie stało się coś ważnego.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1981
A badania DNA, które bezspornie potwierdziły ich autentyczność, nie przesądzają sprawy?
źródło: NKJP: Ernest Skalski, Aleksander Achmatowicz, Wsiewołod Czaplin: Był car, Gazeta Wyborcza, 1998-07-17
Dla mnie przyniosłoby to bezspornie pozytywne skutki, ale nie wiem, czy nie odbiłoby się niekorzystnie na wielu decyzjach podjętych bez mego udziału.
źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997
Inicjatorem powołania Komisji Spraw Ustrojowych przy Prezesie Rady Ministrów (dalej: KSU) był bezspornie prof. Stanisław Grabski, ale utworzenie takiego ciała pozostawało w pełnej zgodności z ówczesnymi zamysłami premiera [...].
źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie 1939-1345. Organizacja, personalia, polityka, 1993
Natomiast moje miejsce jest bezspornie tutaj.
źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Bambino, 2008
-
część mowy: partykuła
podklasa: epistemiczna
-
bezspornie _
ograniczenia zakresu użycia:nie: w Zd. rozk., pyt.szyk: neutralna antepozycja -
Zob. bezsporny