bezspornie

  • mówiący sądzi, że to, co o czymś powiedział, jest sądem prawdziwym, i że ma nic, co powodowałoby, że ktoś mógłby sądzić inaczej
  • komentarz przyrematyczny

  • wykładnik oceny prawdziwości sądu

  • Krótka scenka między Marylą a Frankerem bezspornie świadczy, że istotnie stało się coś ważnego.

    źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1981

    A badania DNA, które bezspornie potwierdziły ich autentyczność, nie przesądzają sprawy?

    źródło: NKJP: Ernest Skalski, Aleksander Achmatowicz, Wsiewołod Czaplin: Był car, Gazeta Wyborcza, 1998-07-17

    Dla mnie przyniosłoby to bezspornie pozytywne skutki, ale nie wiem, czy nie odbiłoby się niekorzystnie na wielu decyzjach podjętych bez mego udziału.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997

    Inicjatorem powołania Komisji Spraw Ustrojowych przy Prezesie Rady Ministrów (dalej: KSU) był bezspornie prof. Stanisław Grabski, ale utworzenie takiego ciała pozostawało w pełnej zgodności z ówczesnymi zamysłami premiera [...].

    źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie 1939-1345. Organizacja, personalia, polityka, 1993

    Natomiast moje miejsce jest bezspornie tutaj.

    źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Bambino, 2008

  • część mowy: partykuła

    podklasa: epistemiczna

  • bezspornie _
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: w Zd. rozk., pyt.
    szyk: neutralna antepozycja
  • Zob. bezsporny

CHRONOLOGIZACJA:
1838, M. Grabowski, Literatura i krytyka, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 20.03.2019