-
2.
nagłe, niespodziewane doznanie i odczucie czegoś szczególnie ważnego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka -
Sympatycy klubu ze Stróż wciąż mają nadzieję, że kiepska passa (rozgromienie słabiutkiej Pogoni Leżajsk potraktować można jako gwałtowny rozbłysk formy [...]) to konsekwencja przejściowego tylko kryzysu trawiącego zespół.
źródło: NKJP: (dw): Sygnał alarmowy, Dziennik Polski, 2005-10-10
W krótkim rozbłysku pamięci znowu zobaczyłam scenę nagłej przemocy w szkole.
źródło: NKJP: Mirosława Sędzikowska: Eus, deus, kosmateus, 2008
Może to przeczucie nadchodzącej śmierci sprawiło, że w ostatnim rozbłysku wspomnień z taką intensywnością, ostrością konturów i bogactwem kolorów zobaczyła mama miejsce i ludzi, wśród których upłynęły jej ostatnie szczęśliwe lata małżeństwa.
źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994
Był Sierpień wielkim rozbłyskiem piękna pozwalającym nam zobaczyć, w jak niewiarygodnym świecie kiczu żyliśmy do tej pory.
źródło: NKJP: Teresa Semik: Potwór stracił zęby, Dziennik Zachodni, 2007-09-03
[...] ileż się działo w tamtych latach we wspomnianych miejscach! Ile wielkich gwiazd z importu, muzycznych wydarzeń na skalę europejską, dziesiątki koncertów polskich artystów, rozbłyski krakowskich talentów - późniejszych gwiazd pierwszej wielkości.
źródło: NKJP: Fruwa moja marynara!, Dziennik Polski, 2003-06-28
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozbłysk
rozbłyski
D. rozbłysku
rozbłysków
C. rozbłyskowi
rozbłyskom
B. rozbłysk
rozbłyski
N. rozbłyskiem
rozbłyskami
Ms. rozbłysku
rozbłyskach
W. rozbłysku
rozbłyski
-
+ rozbłysk + CZEGO -
Od: rozbłyskać / rozbłysnąć ; zob. błyskać