obstawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

znajdując się w pobliżu osoby lub grupy osób szczególnie narażonych na niebezpieczeństwo, ochronić je

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Co ja według ciebie mam zrobić?! Wysłać stu ludzi i obstawić międzynarodowy port lotniczy, bo ty dostałeś jakiś mętny cynk?!

źródło: NKJP: Juliusz Machulski, Piotr Wereśniak, Ryszard Zatorski: Kiler, 1997

Ale jest jeszcze kwestia policji płockiej, która musi obstawić imprezę, a [...] nie ma kim [...].

źródło: Internet: wisla.plocman.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obstawiłem +(e)m obstawił	obstawiłam +(e)m obstawiła	obstawiłom +(e)m obstawiło	obstawiliśmy +(e)śmy obstawili	obstawiłyśmy +(e)śmy obstawiły
2 os.	obstawiłeś +(e)ś obstawił	obstawiłaś +(e)ś obstawiła	obstawiłoś +(e)ś obstawiło	obstawiliście +(e)ście obstawili	obstawiłyście +(e)ście obstawiły
3 os.	obstawił	obstawiła	obstawiło	obstawili	obstawiły

bezosobnik: obstawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obstawmy
2 os.	obstaw	obstawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obstawiłbym bym obstawił	obstawiłabym bym obstawiła	obstawiłobym bym obstawiło	obstawilibyśmy byśmy obstawili	obstawiłybyśmy byśmy obstawiły
2 os.	obstawiłbyś byś obstawił	obstawiłabyś byś obstawiła	obstawiłobyś byś obstawiło	obstawilibyście byście obstawili	obstawiłybyście byście obstawiły
3 os.	obstawiłby by obstawił	obstawiłaby by obstawiła	obstawiłoby by obstawiło	obstawiliby by obstawili	obstawiłyby by obstawiły

bezosobnik: obstawiono by

bezokolicznik: obstawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obstawiwszy

gerundium: obstawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: obstawiony

odpowiednik aspektowy: obstawiać

+

obstawić

+

KOGO/CO

Zob. stawić się