obstawić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

skorzystać z czyjejś obstawy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

Obstawił się własnymi ochroniarzami i policjantami.

źródło: NKJP: Robert Schlaffke: Pozdrowienia z Jaskini Lwa, Gazeta Wyborcza, 1996-08-17

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obstawiłem się +(e)m się obstawił	obstawiłam się +(e)m się obstawiła	obstawiłom się +(e)m się obstawiło	obstawiliśmy się +(e)śmy się obstawili	obstawiłyśmy się +(e)śmy się obstawiły
2 os.	obstawiłeś się +(e)ś się obstawił	obstawiłaś się +(e)ś się obstawiła	obstawiłoś się +(e)ś się obstawiło	obstawiliście się +(e)ście się obstawili	obstawiłyście się +(e)ście się obstawiły
3 os.	obstawił się	obstawiła się	obstawiło się	obstawili się	obstawiły się

bezosobnik: obstawiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obstawmy się
2 os.	obstaw się	obstawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obstawiłbym się bym się obstawił	obstawiłabym się bym się obstawiła	obstawiłobym się bym się obstawiło	obstawilibyśmy się byśmy się obstawili	obstawiłybyśmy się byśmy się obstawiły
2 os.	obstawiłbyś się byś się obstawił	obstawiłabyś się byś się obstawiła	obstawiłobyś się byś się obstawiło	obstawilibyście się byście się obstawili	obstawiłybyście się byście się obstawiły
3 os.	obstawiłby się by się obstawił	obstawiłaby się by się obstawiła	obstawiłoby się by się obstawiło	obstawiliby się by się obstawili	obstawiłyby się by się obstawiły

bezosobnik: obstawiono by się

bezokolicznik: obstawić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obstawiwszy się

gerundium: obstawienie się

odpowiednik aspektowy: obstawiać się

+

obstawić się

+

KIM

Zob. stawić się