współtowarzyszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

książk. towarzyszyć - występować razem z jakimś zjawiskiem lub zdarzeniem

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

Relacje znaczeniowe

synonimy:

towarzyszyć

Cytaty

Badania pokazały, że depresja najczęściej współtowarzyszy chorobom serca i chorobom układu krążenia.

źródło: NKJP: Depresja nie boli, Dziennik Polski, 2002-02-21

Zapalenie ucha środkowego objawia się silnym, przeszywającym bólem ucha oraz upośledzeniem słuchu. Często współtowarzyszy im wysoka gorączka, rzadziej wymioty i biegunka.

źródło: NKJP: Katarzyna Zawadzka: Angina atakuje nie tylko gardło, Gazeta Krakowska, 2007-02-10

[...] występuje oczywiście rywalizacja między państwami i w ramach tej rywalizacji należy strzec pewnych obszarów działalności instytucji państwowych, ale tej rywalizacji współtowarzyszy współpraca.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 15.03.1995

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	współtowarzyszę	współtowarzyszymy
2 os.	współtowarzyszysz	współtowarzyszycie
3 os.	współtowarzyszy	współtowarzyszą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	współtowarzyszyłem +(e)m współtowarzyszył	współtowarzyszyłam +(e)m współtowarzyszyła	współtowarzyszyłom +(e)m współtowarzyszyło	współtowarzyszyliśmy +(e)śmy współtowarzyszyli	współtowarzyszyłyśmy +(e)śmy współtowarzyszyły
2 os.	współtowarzyszyłeś +(e)ś współtowarzyszył	współtowarzyszyłaś +(e)ś współtowarzyszyła	współtowarzyszyłoś +(e)ś współtowarzyszyło	współtowarzyszyliście +(e)ście współtowarzyszyli	współtowarzyszyłyście +(e)ście współtowarzyszyły
3 os.	współtowarzyszył	współtowarzyszyła	współtowarzyszyło	współtowarzyszyli	współtowarzyszyły

bezosobnik: współtowarzyszono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę współtowarzyszył będę współtowarzyszyć	będę współtowarzyszyła będę współtowarzyszyć	będę współtowarzyszyło będę współtowarzyszyć	będziemy współtowarzyszyli będziemy współtowarzyszyć	będziemy współtowarzyszyły będziemy współtowarzyszyć
2 os.	będziesz współtowarzyszył będziesz współtowarzyszyć	będziesz współtowarzyszyła będziesz współtowarzyszyć	będziesz współtowarzyszyło będziesz współtowarzyszyć	będziecie współtowarzyszyli będziecie współtowarzyszyć	będziecie współtowarzyszyły będziecie współtowarzyszyć
3 os.	będzie współtowarzyszył będzie współtowarzyszyć	będzie współtowarzyszyła będzie współtowarzyszyć	będzie współtowarzyszyło będzie współtowarzyszyć	będą współtowarzyszyli będą współtowarzyszyć	będą współtowarzyszyły będą współtowarzyszyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		współtowarzyszmy
2 os.	współtowarzysz	współtowarzyszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	współtowarzyszyłbym bym współtowarzyszył	współtowarzyszyłabym bym współtowarzyszyła	współtowarzyszyłobym bym współtowarzyszyło	współtowarzyszylibyśmy byśmy współtowarzyszyli	współtowarzyszyłybyśmy byśmy współtowarzyszyły
2 os.	współtowarzyszyłbyś byś współtowarzyszył	współtowarzyszyłabyś byś współtowarzyszyła	współtowarzyszyłobyś byś współtowarzyszyło	współtowarzyszylibyście byście współtowarzyszyli	współtowarzyszyłybyście byście współtowarzyszyły
3 os.	współtowarzyszyłby by współtowarzyszył	współtowarzyszyłaby by współtowarzyszyła	współtowarzyszyłoby by współtowarzyszyło	współtowarzyszyliby by współtowarzyszyli	współtowarzyszyłyby by współtowarzyszyły

bezosobnik: współtowarzyszono by

bezokolicznik: współtowarzyszyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: współtowarzysząc

gerundium: współtowarzyszenie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	współtowarzyszenie	współtowarzyszenia
D.	współtowarzyszenia	współtowarzyszeń
C.	współtowarzyszeniu	współtowarzyszeniom
B.	współtowarzyszenie	współtowarzyszenia
N.	współtowarzyszeniem	współtowarzyszeniami
Ms.	współtowarzyszeniu	współtowarzyszeniach
W.	współtowarzyszenie	współtowarzyszenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: współtowarzyszący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	współtowarzyszący	współtowarzyszący	współtowarzyszący	współtowarzyszące	współtowarzysząca
D.	współtowarzyszącego	współtowarzyszącego	współtowarzyszącego	współtowarzyszącego	współtowarzyszącej
C.	współtowarzyszącemu	współtowarzyszącemu	współtowarzyszącemu	współtowarzyszącemu	współtowarzyszącej
B.	współtowarzyszącego	współtowarzyszącego	współtowarzyszący	współtowarzyszące	współtowarzyszącą
N.	współtowarzyszącym	współtowarzyszącym	współtowarzyszącym	współtowarzyszącym	współtowarzyszącą
Ms.	współtowarzyszącym	współtowarzyszącym	współtowarzyszącym	współtowarzyszącym	współtowarzyszącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	współtowarzyszący	współtowarzyszący	współtowarzyszące	współtowarzyszące
D.	współtowarzyszących	współtowarzyszących	współtowarzyszących	współtowarzyszących
C.	współtowarzyszącym	współtowarzyszącym	współtowarzyszącym	współtowarzyszącym
B.	współtowarzyszących	współtowarzyszących	współtowarzyszących	współtowarzyszące
N.	współtowarzyszącymi	współtowarzyszącymi	współtowarzyszącymi	współtowarzyszącymi
Ms.	współtowarzyszących	współtowarzyszących	współtowarzyszących	współtowarzyszących

Składnia

+

współtowarzyszyć

+

CZEMU

Pochodzenie

Zob. współtowarzysz