denuncjować

  • książk.  informować potajemnie władze lub zwierzchników o czyichś czynach złych lub sprzecznych z obowiązującym prawem
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • denuncjować władzom; Niemcom, Rosjanom; denuncjować członków organizacji; ludzi, kolegów, ojca, sąsiadów, współpracowników; Polaków, Żydów
    • denuncjować do gestapo
  • Dymel jeszcze w czasie okupacji został zdemaskowany jako agent, który - jak czytamy we wspomnieniach Juliana Zubka - był „szczególnie niebezpiecznym konfidentem gestapo” i „denuncjował członków organizacji ZWZ-AK”, za co został wyrokiem podziemia skazany na śmierć za zdradę.

    źródło: NKJP: Jacek Zaremba: Tajemnica sądeckiego zamku, Dziennik Polski, 2005-01-18

    Gysi wykorzystywał swoją rolę adwokata, cieszącego się zaufaniem wschodnioniemieckich kół dysydenckich, do denuncjowania klientów. Jak wynika z akt Stasi, udzielał porad służbie bezpieczeństwa co do najlepszych sposobów neutralizacji opozycyjnych intelektualistów.

    źródło: NKJP: Gysi szpiclem Stasi, Dziennik Polski, 1998-05-09

    [...] obok postaw bohaterskich ujawniały się też nikczemne: kolaborantów i donosicieli, którzy dla zysku albo z zemsty denuncjowali kolegów lub sąsiadów przed policją niemiecką.

    źródło: NKJP: Jan Małecki: Okupacyjny terror i opór mieszkańców, Gazeta Krakowska, 2004-06-19

    Po październiku 1917 pewna liczba oficerów żandarmerii i pracowników Ochranki poszła na służbę nowej władzy, gorliwie denuncjując kolegów i współpracowników.

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

    Zdaniem radnego Sternickiego przesłaniem komiksu jest fałszywa teza, jakoby Polacy denuncjowali i wydawali Żydów Niemcom.

    źródło: NKJP: Mirosław Łukaszuk: Komiks kole w oczy, Trybuna Śląska, 2002-05-07

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. denuncjuję
    denuncjujemy
    2 os. denuncjujesz
    denuncjujecie
    3 os. denuncjuje
    denuncjują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. denuncjowałem
    +(e)m denuncjował
    denuncjowałam
    +(e)m denuncjowała
    denuncjowałom
    +(e)m denuncjowało
    denuncjowaliśmy
    +(e)śmy denuncjowali
    denuncjowałyśmy
    +(e)śmy denuncjowały
    2 os. denuncjowałeś
    +(e)ś denuncjował
    denuncjowałaś
    +(e)ś denuncjowała
    denuncjowałoś
    +(e)ś denuncjowało
    denuncjowaliście
    +(e)ście denuncjowali
    denuncjowałyście
    +(e)ście denuncjowały
    3 os. denuncjował
    denuncjowała
    denuncjowało
    denuncjowali
    denuncjowały

    bezosobnik: denuncjowano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę denuncjował
    będę denuncjować
    będę denuncjowała
    będę denuncjować
    będę denuncjowało
    będę denuncjować
    będziemy denuncjowali
    będziemy denuncjować
    będziemy denuncjowały
    będziemy denuncjować
    2 os. będziesz denuncjował
    będziesz denuncjować
    będziesz denuncjowała
    będziesz denuncjować
    będziesz denuncjowało
    będziesz denuncjować
    będziecie denuncjowali
    będziecie denuncjować
    będziecie denuncjowały
    będziecie denuncjować
    3 os. będzie denuncjował
    będzie denuncjować
    będzie denuncjowała
    będzie denuncjować
    będzie denuncjowało
    będzie denuncjować
    będą denuncjowali
    będą denuncjować
    będą denuncjowały
    będą denuncjować

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. denuncjujmy
    2 os. denuncjuj
    denuncjujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. denuncjowałbym
    bym denuncjował
    denuncjowałabym
    bym denuncjowała
    denuncjowałobym
    bym denuncjowało
    denuncjowalibyśmy
    byśmy denuncjowali
    denuncjowałybyśmy
    byśmy denuncjowały
    2 os. denuncjowałbyś
    byś denuncjował
    denuncjowałabyś
    byś denuncjowała
    denuncjowałobyś
    byś denuncjowało
    denuncjowalibyście
    byście denuncjowali
    denuncjowałybyście
    byście denuncjowały
    3 os. denuncjowałby
    by denuncjował
    denuncjowałaby
    by denuncjowała
    denuncjowałoby
    by denuncjowało
    denuncjowaliby
    by denuncjowali
    denuncjowałyby
    by denuncjowały

    bezosobnik: denuncjowano by

    bezokolicznik: denuncjować

    imiesłów przysłówkowy współczesny: denuncjując

    gerundium: denuncjowanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: denuncjujący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: denuncjowany

    odpowiednik aspektowy: zadenuncjować

  • bez ograniczeń + denuncjować +
    KOGO + (KOMU)
    bez ograniczeń + denuncjować +
    KOGO + (do KOGO/CZEGO/przed KIM)
  • łac. dēnuntiāre 'ogłaszać, informować, donosić, obwieszczać'

CHRONOLOGIZACJA:
1843, J. Lelewel, "Polska odradzająca się...", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 26.10.2017