obywatelka świata

  • kobieta uważająca, że ojczyzną człowieka jest cały świat, a nie wyłącznie określony kraj, co wyraża się w jakiegoś rodzaju działaniach
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Reporterce „DZ” zdradziła, że czuje się obywatelką świata. — Jestem przecież babcią Polką, która ma troje wnucząt urodzonych w różnych stronach. Pierwszy wnuk to Ślązak mieszkający w niemieckim Hagen, drugi przyszedł na świat w Niemczech, trzecia wnuczka, wypiastowana przeze mnie, urodziła się w Chicago, teraz mieszka w Żorach — dodała z uśmiechem.

    źródło: NKJP: Elżbieta Piersiakowa: Nie samym chlebem, Dziennik Zachodni, 2003-05-15

    Ciągnie ją jednak świat, podróże, nie chciałaby przez resztę życia tylko grać na scenie i być związaną z jednym miejscem. Czuje się obywatelką świata.

    źródło: NKJP: Maria Olszowski: Kraj uśmiechu i spełniających się życzeń, Gazeta Krakowska, 2002-02-20

    — Jest pani Polką, Europejką, obywatelką świata. A gdzie jest pani prawdziwy dom?
    — Mam je dwa. W Bretanii i w Los Angeles.

    źródło: NKJP: Beata Machowska - Kaczmarek, Olgierd Błażewicz, Wojciech Nentwig: Zachłanna na życie, Polska Głos Wielkopolski, 2004-05-14

    Misją [...] jest stwarzanie dziewczętom i młodym kobietom warunków do pełnego rozwijania własnych możliwości i umiejętności, tak aby mogły się stawać odpowiedzialnymi obywatelkami świata.

    źródło: NKJP: hm. Ewa Lachiewicz: „Ściągawka„ z Prawem Harcerskim, Czuwaj, 2004-05

    Co by tu jej pokazać w tej Polsce, zastanawiałam się. Kraków? Wawel? Ona już zwiedzała podobne miejsca, była obywatelką świata. Pokażę jej Białowieżę, zadecydowałam, a przy okazji odwiedzimy w Białymstoku moich przyjaciół z Wierszalina.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Księżyc nad Zakopanem, 2006

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    ż, odmienny:  obywatelka 
Data ostatniej modyfikacji: 22.03.2016