eminencja
- 
    
    osoba nosząca tytuł honorowy oznaczający jej wyjątkową godność, przysługujący kardynałom Kościoła katolickiego i niektórym innym wysokim dostojnikom kościelnym
- 
    
    Używane zwykle z zaimkiem i razem z nim ze względów grzecznościowych pisane wielką literą, np. Wasza Eminencja, Jego Eminencja. 
- 
    
    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE 
 Religia – kościół
 osoby związane z religią i kościołem
- 
    
    - Jego Eminencja, Waszej Eminencji
 
- 
    
    Pozwoli eminencja na mały eksperymencik? – zapytał, świdrując świńskimi oczkami oblicze skryte w cieniu kaptura. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2003 Nabożeństwo Słowa Bożego poprowadził Jego Eminencja ksiądz arcybiskup Henryk Józef Muszyński [...]. źródło: NKJP: Barbara Jurga: Kościół nowych ludzi i czasów, Polska Głos Wielkopolski, 2003-10-08 [...] w „Tygodniku Solidarność” wystąpił z prośbą do Jego Eminencji kardynała Glempa, by odstąpił od zatwierdzenia projektu Świątyni Opatrzności Bożej [...]. źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Zamiast karnawału, Polityka, 2002-02-02 - Wasza Eminencjo, obserwując stosunki Litwy i Polski, często przypominam słowa Waszej Eminencji, wypowiedziane podczas spotkania z biskupami Ukrainy w Rzymie w 1987 roku [...]. źródło: NKJP: Powinniśmy sobie przebaczyć..., Gazeta Wyborcza, 1992-02-24 Do którego ze świętych patronów Wasze Eminencje radzą mi zwrócić się o pośrednictwo? źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953 
- 
    
    część mowy: rzeczownik rodzaj gramatyczny: m2 liczba pojedyncza liczba mnoga M. eminencja 
 eminencje 
 D. eminencji 
 eminencji 
 C. eminencji 
 eminencjom 
 B. eminencję 
 eminencje 
 N. eminencją 
 eminencjami 
 Ms. eminencji 
 eminencjach 
 W. eminencjo 
 eminencje 
 
- 
    
      + eminencja + (KTO)  + eminencja + (CZYJA)
- 
    
    łac. ēminentiā 'wyniosłość' 
W postaci eminencyja